Old testament Archives - Page 4 of 7

Zephaniah

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

చిన్న ప్రవక్తలలో ఒకడైన జెఫన్యా, దేవుని ముందు నీతిగా జీవించాల్సిన అవసరత గురించి బోధించాడు.. ప్రవక్తలందరిలో తీర్పును గూర్చి అత్యంత బలమైన వివరణ ఇచ్చినవాడు జెఫన్యా, అయితే పశ్చాత్తాపం చెంది, నీతివైపు తిరిగినవారు పునరుద్ధరించ బడతారనే విషయాన్ని కూడా అతడు ఎత్తి చూపించాడు.
Read More

రచనాకాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: సుదీర్ఘమైన జెఫన్యా వంశావళి (1:1, హిజ్కియా వరకు, నాలుగు తరాల వెనక్కి), అతడు రాజవంశీకుడని తెలియజేస్తుంది. చివరి పేరు ప్రాముఖ్యం కాకపోయి ఉంటే, నాలుగు తరాలు ఎందుకు రాశాడు అనే ప్రశ్న మిగిలిపోయి వుండేది (మిగిలిన ప్రవక్తలు, ఎక్కువలో ఎక్కువ రెండు తరాలను చెప్పారు. జెకర్యా 1:1 చూడండి). అతని తండ్రి పేరు ‘‘కూషీ’’ కావడం వలన, జెఫన్యా కూషీయుల రక్తసంబంధి అని ప్రజలు అనుమానించి, అతనిది మిశ్రితవంశం అనుకుంటారేమోనని అలా రాసి ఉంటాడు. నిజానికి తన క్లుప్త ప్రవచనంలో బహుశా తన కూషీయ మూలాలు చెప్పడానికన్నట్లు, జెఫన్యా రెండుసార్లు కూషీయుల/కూషు (‘‘ఐతియోపీయులు’’)ను పేర్కొన్నాడు (2:12; 3:10). అంతర్లీనంగా ఉన్న ఋజువులను బట్టి ఈ పుస్తకం క్రీ.పూ. 640-612 మధ్యకాలంలో రాసివుంటాడని తెలుస్తుంది. జెఫన్యా 1:1లో యోషియా రాజు (క్రీ.పూ.640-609) పాలన గూర్చిన ప్రస్తావన ఉంది. 2:13-15 లో నీనెవె పతనాన్నిగూర్చిన ప్రవచనం ఉంది. నీనెవె క్రీ.పూ. 612లో పతనమయ్యింది కాబట్టి, జెఫన్యా ప్రవచనం అంతకు ముందే చెప్పివుంటాడు. అంతేకాక, యూదయలో విగ్రహారాధన జరుగుతూ ఉండడం (1:4-6) చూస్తే, జెఫన్యా పరిచర్య సుమారు క్రీ.పూ. 621లో ఆరంభమైన యోషియా సంస్కరణకన్నా ముందే ఆరంభమై ఉంటుందని తెలుస్తుంది (2రాజులు 23)

నేపథ్యం: రాజైన యోషియా తండ్రి, ఆమోను (1:1), తన తండ్రి, రాజైన మనష్షేలాగా దుష్టుడు (2రాజులు 21:1-7,11,16,20-22). ఈ దుష్టవారసత్వం, యోషియా క్రీ.పూ. 640లో సింహాసనాన్ని ఎక్కేసరికి దేశంలో విగ్రహారాధన పెరగడానికి కారణమయ్యింది. యూదయలో విగ్రహారాధనను అణచివేయడానికి యోషియా చాలా కృషి చేశాడు (జెఫన్యా 1:4-9). అన్యులైన యాజకులతోపాటు, ‘‘సాంప్రదాయ యాజకులు’’ కూడా బయలు, మొలెకు, ఇంకా మిగిలిన దేవతలకు సాష్టాంగపడుతూనే, యెహోవా ఆరాధనను నడిపించేవారు (1:4-6). ధర్మశాస్త్రం ప్రజల ముందు చదవడం (క్రీ.పూ. 621), యోషియా సంస్కరణలు ప్రారంభించడానికీ, పశ్చాత్తాపం చెందిన ప్రజలు అసంఖ్యాకమైన బలిపీఠాలను పడదోయడానికి (యిర్మీయా 11:13తో పోల్చండి), బయలు, మొలెకు వంటి దేవతల విగ్రహారాధన సామగ్రిని కూలదోయడానికి సహాయపడిరది (2రాజులు 23:1-14తో జెఫన్యా 1:3-4). ఇందులో తప్పుడు యాజకులను తొలగించడం కూడా ఉంది (2రాజులు 23:5).

గ్రంథ సందేశం, ఉద్దేశం

రానున్న ‘‘యెహోవా దినం’’ నాడు జరగబోయే వినాశనాన్ని దృష్టిలోపెట్టుకుని (1:7-18; 2:2-3), అత్యవసరమైన ఆహ్వానం ఇవ్వడమే జెఫన్యా ప్రాథమిక ఉద్దేశం. యెహోవాను మాత్రమే నీతితో, దీనత్వంతో వెదకాలని అతడు యూదా ప్రజలను బతిమాలాడు (2:1-3). రానున్న దేవుని తీర్పును గూర్చి విగ్రహారాధికురాలైన యూదాను హెచ్చరించడమే దీని తక్షణ ఉద్దేశం (1:4-13). భూమిమీదకు రానున్న యెహోవా తీర్పును బట్టి ఆయనలో విశ్వాసముంచమని (1:2-3,17-18), సకల రాజ్యాలనుండి ‘‘శేషము’’ను పిలవడమే దీని అంతిమ ఉద్దేశం (యూదా, 2:7-9; ఇశ్రాయేలు 3:12-13; సమస్త జనులు, 3:9-10).

యెహోవా దినం: బైబిల్‌ కాలాలలో, ఒక పట్టణాన్ని ముట్టడివేసి పట్టుకొనే యుద్ధం, నెలలు లేక కొన్నిసార్లు సంవత్సరాలు పట్టేది; నిజంగా బలమైన యోధుడైన రాజు మాత్రమే (3:15,17 యెహోవా బిరుదులు చూడండి) ఒక్కరోజులో యుద్ధాన్ని గెలుస్తాను అని చెప్పగలడు. యెహోవా దినం అంటే ఆయన భూమిని ‘‘దర్శించిన’’ ఏ సమయమైనా, అది తన శత్రువులను శిక్షించడానికైనా (1:7-9,12), లేక తన ప్రజలను రక్షించడానికైనా (2:7తో 3:17 పోల్చండి). కొన్ని పరిస్థితులలో ఇది ఆయన ప్రజలను తక్షణ శ్రమలనుండి విడిపించి, వారి రక్షణగా పరిణమించవచ్చు (2:7,9). కాని యెహోవా దినం చివరిగా అంత్యకాలంలో వస్తుంది (3:11-20తో యోవేలు 3:14-21; జెకర్యా 14:1-14).

శేషము: జెఫన్యా నొక్కి చెప్పిన ‘‘ఏమియు విడవకుండ… సమస్తమును ఊడ్చివేసే’’ దేవుని తీర్పు (1:2-3,17-18 తో 3:6; ఆమోసు 9:1-4 పోల్చండి), కొద్దిమంది ప్రాణాలు (వీరినే ‘‘శేషము’’ లేక ‘‘శేషించినవారు’’ (జెఫన్యా 2:9 నోట్సు చూడండి) అని అన్నాడు) కాపాడతాను అనడం పరస్పరవిరుద్ధం ఏమీ కాదు. యూదయలోని దుష్టులను, వారి విదేశీ పొరుగువారిని (2:4-9) దేవుడు నాశనం చేసినా, యెహోవాను ఆరాధించుటకు శేషమును (ఇందులో కొందరు విదేశీయులు కూడా ఉన్నారు) ఉంచుతానని ఆయన వాగ్దానం చేశాడు (3:9తో 2:11 పోల్చండి).

దేవుని బిరుదులు: యెహోవా ఇశ్రాయేలీయుల రాజు (2:9), సైన్యములకథిపతియగు ప్రభువు (అక్షరార్థంగా ‘‘యావే’’) కూడా (2:9-10), ఆయన భూమిమీద, పరలోకంలో ఉన్న సర్వసైన్యాలకు సార్వభౌముడైన అధికారి. ఇశ్రాయేలు రాజైన యెహోవా (3:15), ‘‘యుద్ధశూరుడు’’, అలాగే తన ప్రజలను రక్షించే ‘‘మీ దేవుడైన యెహోవా’’ (3:17తో నిర్గమ 15:2-3,13-18).

రెండవది, యెహోవా దినాన, ‘‘దేవుడైన యెహోవా’’ (హెబ్రీ ‘అడొనాయ్‌ యావే’) విశ్వాధిపతి, తన ఉగ్రతను (పొంగిపొర్లుతున్న కోపాన్ని) (జెఫన్యా 1:7,14-18), విగ్రహారాధికులపై, స్వీయ సంతృప్తి పొందిన ఆరాధికులందరి మీదా (1:4-13) కుమ్మరిస్తున్నాడు. ‘‘సైన్యములకధిపతియగు యెహోవా’’, తన ప్రజలను బాధించిన దేశాలను శిక్షించడంపై దృష్టిపెట్టాడు (2:8-10), వారి దేవతలను ఆయన నిర్మూలం చేస్తాడు (2:11). అలా యెహోవా రోషాగ్ని యూదాకు విరోధంగానే కాక (జెఫన్యా 2:2-3), భూమిమీదనున్న రాజ్యాలన్నిటిపై (3:8) విడుదలైంది (1:18తో ద్వితీ 4:23-27 పోల్చండి). న్యాయం చేసే నీతిగల దేవుడైన యెహోవా (3:5), అహంకారులైన తిరుగుబాటుదారులను తుడిచివేయడం ద్వారా (3:11), తన న్యాయాన్ని తిరుగుబాటు చేసిన యూదయ మధ్యలో (3:5) నెరవేర్చాడు. అయినప్పటికీ, తన ప్రేమనుబట్టి (3:17), యుద్ధశూరుడైన ఈ రాజు (3:15,17), హింసించే శత్రువులను అడ్డుకుని, శిక్షకు పాత్రులైన తన శేషమును కీడునుండి రక్షిస్తాడు (3:15-17,19).

బైబిల్లో ఈ గ్రంథం పాత్ర

శేషము కొరకైన వాగ్దానం, దేవుని రోషాగ్నిని, దుష్టులపై ఆయన రగులుతున్న కోపంతో, దేవుని ఆశ్చర్యకరమైన కృప సమతుల్యం చేయడాన్ని వర్ణిస్తుంది (నహూము 1:2-8). ఆయన గర్విష్టి జనాలకు తీర్పు తీరుస్తాడు (జెఫన్యా 2:8-11,13-15), తన ప్రజలలో ఉన్న అహంకారులైన అతిశయపరుల్ని తొలగించి (3:11) దీనులను సంరక్షిస్తాడు. యెహోవాను దీనంగా వెంబడిరచే ప్రతివారు విడుదలకై ఆయనను వెదకాలని జెఫన్యా ఆహ్వానించాడు (2:2-3). క్రీస్తులో విశ్వాసముంచడం ద్వారా, మనమందరం రక్షణ పొందవచ్చనే అద్భుతమైన సత్యాన్ని కొ.ని. ఎత్తి చూపుతుంది. యూదులలో శేషము అనే ఆలోచనను పౌలు నొక్కి చెప్పి, ‘‘కృపద్వారానే’’ శేషము ఎన్నికయ్యింది గాని క్రియలచేత కాదు అని జ్ఞాపకం చేశాడు (రోమా 11:5-6).

గ్రంథ నిర్మాణం

‘‘యెహోవా వాక్కు’’ (1:1; 3:20) అనే మాటల మధ్య జెఫన్యా గ్రంథమంతా ఉండి, కీలకమైన అభినందన సందేశాలను నొక్కి చెబుతోంది: ఆసన్నమైన, విశ్వతీర్పు (1:1-3:8), కాని చివరకు శేషముకు రానున్న ఆశీర్వాదాలు (3:9-20). గందరగోళంగా ఉన్న మొదటి భాగం, ‘‘ఇదే యెహోవా వాక్కు’’ అనే పల్లవితో పటిష్టంగా అల్లినట్లుండి (1:2-3,10; 2:9; 3:8తో 2:5, ‘‘యెహోవా సెలవిచ్చునదేమనగా’’ పోల్చండి), అన్నీ కలిసి ఉన్న తీర్పును ఎత్తి చూపుతుంది. జెఫన్యా 3:8, వెనక్కు (‘‘కాబట్టి’’), ముందుకు (‘‘అప్పుడు’’ అనే మాటతో మొదలైంది. తీర్పును పూర్తిచేసి, శేషమునకు రక్షణ ఫలంగా ఇచ్చే దేవునికోసం ఓపికతో ఎదురుచూడు.. వ.9-13) చూస్తున్న పరివర్తనా హెచ్చరిక.3:8-13లో తీర్పు సమయంలో నిరీక్షణను ఇవ్వజూపడం రెండు హెచ్చరికలను సమీకరిస్తుంది: 1:7 (దుష్టులను ‘‘నిర్మూలం’’ చేసే యెహోవా దినం కోసం యెహోవా సన్నిధిని మౌనంగా ఉండండి); 2:1-3 (రక్షణ వచ్చే అవకాశం ఉన్నందున ఆయనను వెదకమని కీలకమైన ఆహ్వానం).

TSB Video

“We are currently creating more video content exclusively for the TSB. Many of those videos are already available for other books of the Bible. In the mean time we have excellent curated content from trusted Bible teachers for you. Please click the link below to view those videos.”

Habakkuk

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

చిన్న ప్రవక్తల గ్రంథాల్లో ఒకటైన హబక్కూకు తన శైలిలో విశిష్టమైంది. దేవుని పక్షంగా ప్రజలతో మాట్లాడాల్సిన హబక్కూకు, ప్రజల తరుపున దేవునితో మాట్లాడాడు. చరిత్రలో దేవుని కార్యాలను అర్థం చేసుకోవడానికి హబక్కూకు తర్జనభర్జన పడ్డాడు. ముఖ్యంగా దేవుడు తన న్యాయాన్ని నెరవేర్చడానికి ఒక నీతిలేని దేశాన్ని వాడుకొనే విషయంలో హబక్కూకు లేవనెత్తిన అభ్యంతరానికి దేవుడిచ్చిన జవాబు, ‘‘నీతిమంతుడు విశ్వాసమూలముగా జీవిస్తాడు’’ (2:4) అని.
Read More

రచనా కాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: బైబిల్లో వేరే ఎక్కడా హబక్కూకు ప్రస్తావన లేదు. ఇతని పేరు హెబ్రీ పదం ‘‘ఖబాక్‌’’ (అంటే ‘‘హత్తుకొను’’ అని అర్థం) నుండి తీసుకున్నారని భావిస్తారు, కాని దాని మూలం హెబ్రీయేతరంగా కనిపిస్తుంది. ఈ పేరు అక్కాడియన్‌ అనే సెమిటిక్‌ భాషాపదమైన ‘హబ్బాఖూఖు’ లో నుండి వచ్చియుండవచ్చు. అది తోటలోని మొక్క, లేక ఒక పండ్ల చెట్టుజాతిని సూచిస్తుంది.

నేపధ్యం: యూదయపై కల్దీయుల దండయాత్రను హబక్కూకు ముందుగానే ప్రవచించాడు (1:6). ‘కల్దీయ’ అనే పదం (హెబ్రీ ‘కస్డిమ్‌’, అక్కాడియన్‌ ‘కల్డు’) క్రీ.పూ. 9వ శతాబ్దంలో దక్షిణ బబులోనియాలో ప్రత్యక్షమైన ఒక నిర్దిష్ఠ జాతికి ఈ మాట ఉపయోగించారు. క్రీ.పూ. 8వ శతాబ్దంలో, బబులోనులో కల్దీయులు అధికారంలో ఎదగడం ఆరంభించారు. ఆరంభ కల్దీయ రాజుల్లో రెండవ మెరొదాక్‌ బలదాన్‌ (2రాజులు 20:12; యెషయా 39:1), 8వ శతాబ్ధం చివరిలో రెండుసార్లు బబులోను సింహాసనం అధిష్ఠించాడు అలాగే పోగొట్టుకున్నాడు కూడా. కల్దీయుడైన నెబోపోలాసర్‌ (క్రీ.పూ. 626-605) మాదీయుల సహాయంతో అష్షూరు రాజ్యాన్ని కూలదోయడం ఆరంభించి, నవ బబులోను సామ్రాజ్యాన్ని స్థాపించాడు. హబక్కూకు కాలానికి, ‘‘బబులోనీయులు’’ అన్న పేరుకు ‘‘కల్దీయులు’’ అనేది పర్యాయపదంగా మారింది.

ప్రపంచ వ్యాప్తంగా జరిగిన ఈ సంఘటనలు యూదయపై ప్రభావం చూపాయి. ఐగుప్తు ఫరో నెకో, బబులోనుకు వ్యతిరేకంగా ఉత్తర సిరియాలో మిగిలి ఉన్న అష్షూరీయులను సమర్ధించే ప్రయత్నంలో పాలస్తీనాగుండా వెళ్ళాడు. భక్తిపరుడైన యోషియా రాజు మెగిద్దో ద్గగర అతణ్ణి అడ్డుకొని, క్రీ.పూ.609లో నెకో చేతిలో మరణించాడు. క్రీ.పూ.609-605 వరకు యూదయ ఐగుప్తు అధికారం కిందికి వెళ్ళింది.

నెబోపోలాసర్‌ కుమారుడు రెండవ నెబుకద్నెజరు, అలెప్పోకు ఈశాన్యంగా యూఫ్రటీసు నది దగ్గర కర్కెమీషు యుద్ధంలో (మే/జూన్‌, క్రీ.పూ.605) నెకోను ఓడిరచినప్పుడు యూదా భాగ్యం మళ్ళీ మారింది. అదే సంవత్సరం సెప్టెంబరులో రెండవ నెబుకద్నెజరు తన తండ్రి స్థానంలో బబులోనులో సింహాసనం అధిష్ఠించాడు. బబులోను సైన్యం నెకోను ఐగుప్తు వరకు వెంటాడిరది. ఇది క్రీ.పూ.604 సంవత్సరానికి యూదా బబులోనీయుల ఆధిపత్యం కిందికి వెళ్ళడానికి కారణమయ్యింది. కల్దీయులు యూదయను నాశనం చేస్తారని హబక్కూకు ప్రవచించాడు (1:5-11), కాని క్రీ.పూ.604లో రక్తపాతం ఏమీ లేకుండానే బబులోనీయులు యూదాను ఆక్రమించుకున్న నేపథ్యంలో అది నెరవేరినట్లు కనిపించదు. కాని క్రీ.పూ. 609లో నెకో యూదయ సింహాసనం మీద కూర్చోబెట్టిన యెహోయాకీము సుమారు క్రీ.పూ. 600లో బబులోనుపై తిరుగుబాటు చేశాడు. తరువాత నెబుకద్నెజరు యూదయ దేశంపై దండెత్తి క్రీ.పూ. 598 నుండి 597 వరకు యెరూషలేమును ముట్టడిరచాడు. ఇది క్రీ.పూ.598లో యెహోయాకీము పదవీచ్యుతుడై, మరణంను గురయ్యాడు. అతని కుమారుడైన యెహోయాకీను క్రీ.పూ. 597లో చెరలోకి వెళ్ళాడు. యూదయకు చివరి రాజైన సిద్కియా, క్రీ.పూ. 588లో బబులోనీయులపై తిరుగుబాటు చేసి యూదయ పైకి మరింత నాశనాన్ని కొనితెచ్చాడు. క్రీ.పూ. 587 లేక 586 ఆగష్టులో యూదయ బబులోనీయుల చేతిలో చిక్కింది. నెబుకద్నెజరు యెరూషలేమును కూల్చివేసి, దేవాలయాన్ని నాశనం చేశాడు. కాని హబక్కూకు ప్రవచించినట్లు (2:6-20), బబులోనుకు కూడా అలాంటి రోజు క్రీ.పూ. 539లో రానేవచ్చింది. ఎలాగంటే, పర్షియావాడైన కోరెషు దాన్ని జయించి ఆక్రమించాడు.

ఈ చారిత్రాత్మక సంఘటనలు, హబక్కూకు గ్రంధానికి ఒక తేదీని ఖరారు చేయడానికి సహాయం చేస్తాయి. క్రీ.పూ.609లో యూదయ రాజైన యోషియా మరణం తర్వాత వచ్చిన ఇబ్బంది కాలంలో, క్రీ.పూ. 598/597కు, క్రీ.పూ. 587/586లో కల్దీయులు యూదయను నాశనం చేయకముందే, బహుశా హబక్కూకు తన ప్రవచనాన్ని రాసివుంటాడు. దానిని బట్టి యెహోయాకీము పాలనలో (క్రీ.పూ. 609-599), బహుశ యూదయను బబులోను ఆక్రమించుకోవడానికి ముందు (క్రీ.పూ. 609-605), ఐగుప్తీయుల ఆధిపత్యంలో ఉన్న సమయంలోనే వ్రాసిన ప్రవచనంగా చూడవచ్చు.

గ్రంథ సందేశం, ఉద్దేశం

యోబు గ్రంథంలాగా, దేవుని మార్గాలను గ్రహించడం అనే సమస్యతో హబక్కూకు సమతమతమయ్యాడు: దేవుడు ఎందుకు అన్యాయాన్ని ఏలనిస్తాడు? (1:3) దేవుడు ఎక్కువ దుష్టులైన బబులోనీయులను, తక్కువ దుష్టులైన యూదావారిని శిక్షించడానికి వాడుకోవడం

ఏమిటి? (1:13) దుష్టులు లోకాన్ని పాలించడానికి దేవుడు ఎంతకాలం అనుమతిస్తాడు (1:17)? హబక్కూకు లేవనెత్తిన ప్రశ్నలకు దేవుడు స్పష్టమైన జవాబులు ఇవ్వలేదు. దానికి బదులు, భక్తిపరులను విశ్వాసం కలిగి ఉండమని పిలుపునిచ్చాడు (2:4). పరిస్థితులతో నిమిత్తం లేకుండా దేవునిలో ఆనందిస్తానని ప్రకటించిన హబక్కూకు ఈ సందేశాన్ని అంగీకరించడమే కాక తన జీవితానికి అన్వయించుకొని చూపాడు(3:17-19).

దేవుని సార్వభౌమ ఘనత: హబక్కూకు దేవుని ఘనతను వెల్లడి చేశాడు. ఆయన మృతమైన చెక్క, రాతి విగ్రహాల్లాగా కాక (2:18-19) నిత్యమూ సజీవుడు (1:12). ఆయన ప్రవచనాలు నెరవేరతాయి (2:3). తన ఉద్దేశాలను నెరవేర్చడానికి ఆయన రాజ్యాలను లేపగలడు (1:6), లోకాన్ని తెగులుతో, యుద్ధంతో కుదిపివేస్తాడు (3:2-15).

దాగి ఉన్న దేవుని న్యాయం: హబక్కూకు దృష్టిలో దేవుడు పరిశుద్ధుడు(1:12). ఆయన అన్యాయాన్ని అరికట్టాలని ప్రవక్త ఆశించాడు (1:2-4,13), అయితే మానవ చరిత్రలోని సంఘటనల్లో దేవుని న్యాయం పనిచేయడం కొన్నిసార్లు కనిపించకపోయినా (1:13), దేవుడు అన్యాయాన్ని అరికట్టాలని ప్రవక్త కోరుకున్నాడు. మనుషుల దుష్టక్రియలను దేవుడు తన మంచి ఉద్దేశాల నెరవేర్పుకు వాడుకుని, కొంతకాలం చెడును అనుమతించినా, చివరికి దుష్టులు తమ నేరాలకు వెల చెల్లించాల్సిందే (2:6-14). దేవుడు తన ప్రజలను రక్షించడానికి వచ్చి, దుష్టులను అణగదొక్కుతాడు (3:13-15).

విశ్వాసం: హబక్కూకు మూలవచనం 2:4: ‘‘నీతిమంతుడు విశ్వాసమూలముగా జీవించును.’’ మానవునితో దేవుని విధానాలను అర్ధం చేసుకోవడం కష్టంగా మనకనిపించినా, హబక్కూకు నేర్చుకున్నట్లు, మన అసంపూర్ణ అవగాహనను పక్కనపెట్టి, మనం దేవుని దయలో నమ్మకముంచి ఉత్సహించడం నేర్చుకోవాలి (3:16-19).

బైబిల్లో ఈ గ్రంథం పాత్ర

తరచుగా ప్రజలు ఎదుర్కొనే ఒక విషయాన్ని హబక్కూకు గ్రంథం చర్చించింది: ఈ లోకంలో దేవుని ఉద్దేశాలను వివేచించడానికి ప్రయత్నించడం. ఈ లోకంపట్ల దేవుని చిత్తాన్ని గ్రహించడం ఈ పుస్తకమంతటిలో కనిపిస్తుంది. ఈ సత్యం లేఖనమంతటా కనిపిస్తుంది: దేవుడు అబ్రహాముకు చేసిన వాగ్దానాలు, మనం సమృద్ధిజీవం కలిగి వుండాలన్న దేవుని కోరిక, మానవ సమాజం అంతా సంతోషంగా, సురక్షితంగా, నీతివంతంగా ఉండాలనే దేవుని చిత్తం. అంతిమంగా విశ్వాసం ద్వారానే మనమీ లోకంలో విజయవంతంగా, సమృద్ధిజీవంతో బ్రతుకుతాం. నీతిమంతుడు విశ్వాసమూలంగా జీవిస్తాడనే హబక్కూకు సందేశం, కొ.ని.లో ఈ సత్యాన్ని మరింత గొప్పగా అర్థం చేసుకోవడానికి మార్గం ఏర్పరచింది. అది క్రీస్తులో విశ్వాసం ద్వారా కలిగే రక్షణను నొక్కిచెబుతుంది (రోమా 1:17; గలతి 3:11; హెబ్రీ 10:38-39).

గ్రంథ నిర్మాణం

మొదటి రెండు అధ్యాయాలు, ప్రవక్తకు, దేవునికి మధ్య సంభాషణలుగా ఉంది. యూదయలో అన్యాయాన్నిగూర్చి హబక్కూకు మొదటిగా ఫిర్యాదు చేశాడు (1:2-4). యూదాను శిక్షించడానికి కల్దీయులను పంపిస్తున్నానని దేవుడు జవాబిచ్చాడు (1:5-11). ఇప్పుడు దేవుడిచ్చిన జవాబు గూర్చి హబక్కూకు ఫిర్యాదు చేశాడు. ఎక్కువ దుర్మార్గులైన బబులోనీయులను వాడుకుని, వారికంటే తక్కువ దుర్మార్గులైన యూదావారిని దేవుడు శిక్షించడం అన్యాయమని వాదించాడు (1:12-2:1). బబులోనీయులు అహంకారులన్నది నిజమేననీ, చివరికి వారు కూడా శిక్షపొందుతారనీ, అయితే తాను నిర్ణయించుకున్న విధంగానే తాను బబులోనీయులను వాడుకుంటానని దేవుడు జవాబిచ్చాడు (2:2-20). దేవునితో జరిగిన ఈ సంభాషణను గూర్చి తలపోస్తూ హబక్కూకు రాసిన కీర్తన చివరి అధ్యాయంలో ఉంది.

TSB Video

Nahum

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

నహూము గ్రంథం బాధింపబడుతున్న తన ప్రజలను విడుదల చేయమని దేవుడు అష్షూరుపై వత్తిడి తేవడాన్ని నాటకీయంగా చూపిస్తుంది. ఇశ్రాయేలు శత్రువులకు ఇది ఒక కటువైన సందేశమే కాని యూదా ప్రజలకు మాత్రం ఇది ఒక నిరీక్షణా సందేశం.
Read More

రచనా కాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: రచయితగా భావించే నహూము (1:1) అనే పేరుతో పా.ని. లో ఉన్నవాడు ఇతనొక్కడే. అంతకు ముందు శతాబ్దంలోని యోనాలాగా, నహూము నీనెవెపై తీర్పును ప్రవచించాడు. యోనా కాలంలోని నీనెవె ప్రజలు మారుమనస్సు పొందారు (యోనా 3). కాని నీనెవె నాయకులు ఇప్పుడు మళ్ళీ తమ దుష్ట కార్యాలకు తిరగడం వలన దేవుడు వారిపైకి రాబోతున్న తన తీర్పును పునరుద్ఘాటించడానికి నహూమును పిలిచాడు. విచిత్రం ఏమిటంటే, హెబ్రీ భాషలో నహూము పేరుకు అర్థం ‘‘ఆదరణ’’ – అంటే యూదావారికి ఆదరణ (1:12-15). ఎందుకంటే వారిపై రాజ్యం చేస్తున్న కృారులైన అష్షూరు ‘‘ఆదరించువారు’’ లేకుండా శిక్షించబడుతుంది (3:7). ఎల్కోషు అనే అతని స్వంత పట్టణం పేరు తప్ప (1:1), నహూమును గూర్చి ఇతమిద్దంగా ఏమీ తెలియదు.

నహూము గ్రంథం రాసిన అతి ప్రాచీన, నవీన తేదీలను నిర్ణయించడానికి రెండు సంఘటనలు ఆధారంగా నిలుస్తాయి: క్రీ.పూ. 663లో నోఅమోను (తెబెసు) పట్టబడి పతనం కావడం, క్రీ.పూ. 612లో నీనెవె తప్పక నాశనం కాబోతుందనే ప్రకటనలు (1:1; 2:8; 3:7). ఈ పుస్తకం, ఇటీవల జరిగినట్లున్న నోఅమోను పతనాన్ని నొక్కిచెప్తుంది గనుక దీనిని, క్రీ.పూ. 663 తర్వాత వెంటనే, చెడ్డ రాజుగా ప్రసిద్ధి చెందిన మనష్షే పాలనలో (క్రీ.పూ. 686-642) లేక చెడ్డవాడైన అతని కుమారుడు ఆమోను (క్రీ.పూ. 642-640) కాలంలో రాసివుంటాడు.

నహూము 1:12 అష్షూరు సామ్రాజ్య పతనానికి ముందుకాలం అని (అష్షూరు అప్పటికి ఇంకా ‘‘విస్తార జనము, పూర్ణబలము’’ కలిగి ఉంది) సూచిస్తుంది. ఇది అష్షూరు సామ్రాజ్యపు అత్యున్నత దశలో పాలించిన క్రూరుడైన అషుర్బనిపాల్‌ (క్రీ.పూ. 668-627) పాలనను సూచిస్తుంది.

నేపథ్యం: ఆధునిక ఇరాక్‌ రాజధాని బాగ్దాద్‌కు ఉత్తరంగా సుమారు 220 మైళ్ళదూరంలో అష్షూరు రాజధాని నీనెవె ఉండేది. నహూము కాలానికి వచ్చేసరికి, ఇశ్రాయేలు, యూదయలు చాలాకాలంగా అష్షూరీయుల దీర్ఘమైన, కృంగదీసే శ్రమను అనుభవించాయి. మూడవ షల్మనేసరు (క్రీ.పూ.858-824) వరకు, రాజైన యెహూ అష్షూరీయులకు కప్పం కడుతూ వచ్చాడు. దేవుడు తన ప్రజలను శిక్షించడానికి అష్షూరీయులను తరచుగా తన ‘‘కోపమునకు సాధనమైన దండము’’గా (యెషయా 10:5) వాడుకున్నాడు. ఐదవ షల్మనేసరు (క్రీ.పూ.727-722), అతని వారసుడు రెండవ సర్గోన్‌ (క్రీ.పూ.722-705) షోమ్రోనును ముట్టడిరచి, దానిని నాశనం చేసి, ఉత్తరరాజ్యమైన ఇశ్రాయేలును చెరగొనిపోయారు (2రాజులు 17:3-6). అదే విధంగా సన్హెరీబు యూదాను పట్టుకొని దానిని ధ్వంసం చేసి క్రీ.పూ.701లో యెరూషలేమును ముట్టడిరచాడు (2రాజులు 18-19; యెషయా 36-37). అషూర్బనిపాల్‌ (క్రీ.పూ.669-627) పాలననాటికి అష్షూరు పాలకులు తమ క్రూరత్వాన్ని బట్టి ఎంతో అపఖ్యాతిని మూటగట్టుకున్నారు (3:10,19 నోట్సు చూడండి).

గ్రంథ సందేశం, ఉద్దేశం

తీర్పు: ఈ పుస్తకం ముఖ్యాంశం, దేవుడు నీనెవె పైకి త్వరలో పంపబోయే తీర్పు (1:1,8; 2:8-13; 3:7-19). దాని ద్వారా ఆయన తన ప్రజలను విడిపిస్తాడు (1:12-15; 7-8 వచనాలతో పోల్చండి). నీనెవెవారు, అష్షూరీయులు తమ శత్రువులతో ఏ విధంగా అవమానకరంగా వ్యవహరించారో అదే విధంగా యెహోవా వారితో వ్యవహరించబోతున్నాడు. వారి ఖైదీలను మరణపు కవాతులనే క్రూరమైన రీతిలో చెదరగొట్టినట్లే, దేవుడు, వారి క్రూరత్వానికి ప్రతీకారంగా అష్షూరీయులను చెదరగొట్టడానికి (3:18-19; 3:10తో పోల్చండి) చెదరగొట్టేవానిని (2:1) పంపుతున్నాడు. రక్తం చిందించడానికి, తమ శత్రువుల శవాలను పోగులు వేయడానికి అష్షూరీయులు ఎంతో ఇష్టపడేవారు కాబట్టి, దేవుడు నీనెవెను కూడా రక్తసిక్తం చేసి, వారి స్వజనుల శవాలు వారి పట్టణంలో కుప్పలు కుప్పలుగా పడేలా చేస్తాడు (3:1-3).

సమరయ పట్టణాన్ని పండిపోయిన మొదటి అంజూరంలాగా మింగివేయడానికి (యెషయా 28:4 నెరవేర్పుగా) అష్షూరీయులు కోసిన దానికి ప్రతిగా దేవుడు వారి రాజధాని నీనెవె, ఇంకా ఇతర దుర్గాలను, వారి శత్రువుల ఆకలి నోట పడేలా చేస్తాడు. (నహూము 3:12). దాని సైనికబలగాన్ని బట్టి (3:8), మిత్రరాజ్యాలను బట్టి (3:9) నీనెవె (నోఅమోనులాగా) దుర్భేధ్యమైనదిగా కనిపించినా, ఐగుప్తీయులను వారు చెరగొనిపోయినట్లుగా, అష్షూరీయులు కూడా చెరలోనికి పోతారు (3:10).

దేవుడు, కాచి సంరక్షించే యోధుడు: మహాబలం గలిగిన, సంరక్షించే ఒక యోధుడుగా (1:2-7) దేవుని స్వభావం చిత్రీకరించబడిరది. నీనెవె మీదికి తీర్పు రావడానికి కారణం ఆ లక్షణమే. తన ప్రజలపట్ల దేవుని రోషం, తన శత్రువుల మీద ఆయన ఉగ్రత (1:2-3)లు ఆయన కనికరం, ఆయన దీర్ఘశాంతం అనే స్వభావాలతో సంతులనమై (1:3; నిర్గమ 34:6-7), ఆయన మహాబలం (నహూము 1:3), మంచితనం (1:7) మీద ఆనుకొని ఉన్నాయి. మహా యోధుడైన యెహోవా తన శత్రువుల మీద పగతీర్చుకుంటాడు (1:2,3-6). తన సేవకుల రక్తం నిమిత్తమై పగతీర్చుకుంటానన్న ఆయన వాగ్దానం ప్రకారం (ద్వితీ 32:35-36,42-43), ఉగ్రుడైన దేవుడుగా ఆయన చిత్రం సరిపోలుతుంది. అంతేకాక, దేవుని మంచితనం, కరుణలు ఏదో గారాబం చేసే లేక శక్తిహీనుడైన తాతప్రేమలాంటివి కావు (2పేతురు 3:9-10,12). తనను ఆశ్రయించేవారికి (1:7) ఆయన ‘‘ఉత్తముడు’’ (లేక దయాళుడు), కాని, నీనెవెతో సహా మారుమనస్సు పొందని తన శత్రువులపైకి ఆయన నాశనాన్ని తెస్తాడు (1:8).

బైబిల్లో ఈ గ్రంథం పాత్ర

నహూము గ్రంథం తృణీకరించబడిన, అణగారిన ప్రజలకు నిరీక్షణను ఇచ్చే బలవంతుడు, న్యాయవంతుడు, తన సంపూర్ణ నైతిక విలువలను కనపరిచే ఉన్నతమైన దేవునిగా చిత్రీకరించింది. దేవునిపై నమ్మకముంచమని నహూము మనకు బోధిస్తున్నాడు. ఏ సహాయం విషయంలో మనం నిరాశపడినా, తనవారి పక్షంగా దేవుడు నిలబడతాడని మనము తెలుసుకోవచ్చు.

గ్రంథ నిర్మాణం

దేవుని శత్రువులకు విరోధంగా తీర్పుగీతాలు (1:9-11,14తో 2:13; 3:5-7 పోల్చండి), లేక ఒక శ్రమను గూర్చిన దేవోక్తి లేక వ్యంగ్య విలాపం (3:1-7) వంటి ప్రవచన చరణాలతో, తన ప్రజలైన యూదావారి రక్షణ దేవోక్తుల (1:12-15) ప్రవచనాలను, దైవయోధుడైన యెహోవాకు ఒక విజయ గీతాన్ని (1:2-8తో నిర్గమ 15; కీర్తన 98 పోల్చండి), సమీపమైన శత్రువు దాడినిగూర్చిన ఒక వ్యంగ్య ‘‘వాగ్దర్శనాన్ని’’ (2:1-10తో 3:2-3 పోల్చండి) కలిపి ఒక అల్లికలా చేశాడు నహూము. ఈ సాహితీ జలతారు తెరలకు, త్వరలో నీనెవెకు రానున్న తలక్రిందుల పాత్రను వెక్కిరించే వ్యంగ్య ‘‘ఆక్షేపణ గీతాల’’తో రంగులద్దాడు (2:11-12; 3:8-19తో 2:1-2; 3:4-5 పోల్చండి). ప్రజలను ఇతర దేశాలకు చెదరగొట్టే నీనెవె అలవాటును ఎగతాళి చేస్తూ, దేవుడు పంపే ‘‘లయకర్త’’ (చెదరగొట్టేవాడు, 2:1-2; 3:18-19) వారికి అలాగే చేస్తాడని ప్రకటించాడు. దోపుడు సొమ్ముతో నిండిన సింహపు గుహ త్వరలోనే దోపిడీకి గురౌతుందని అతడు వారిని ఎత్తిపొడిచాడు (2:11-13). ఆమెను చిల్లంగిపెట్టే వేశ్య అని ఎగతాళిచేసి, దిగంబరత్వం, అవమానంతో సరైన శిక్షకు గురికాబోతుందని ఎత్తిపొడిచాడు (3:4-7).

మానసిక యుద్ధం చేస్తూ (యూదావారిపై అష్షూరీయులు చేసినట్లుగానే), వారి మిత్రరాజ్యాలపై, మిగిలిన భద్రతావ్యవస్థలపై నీనెవె ఆధారపడడాన్ని (3:8-10తో యెషయా 36:4-20 పోల్చండి) నహుము గేళిచేశాడు. అషుర్బనిపాల్‌ తండ్రి అయిన ఏసర్‌హద్దోన్‌, క్రీ.పూ. 672లో యూదారాజైన మనష్షేను బెదిరించి, వారు తిరగబడితే తమ దేవతల ఒప్పంద శాపాలు కలుగుతాయని జడిపించాడు. జి. జాన్‌స్టన్‌ అనే వ్యాఖ్యాత వాదించినట్లు, అదే ఒప్పందాల భాషను యెహోవా మార్చి యూదాపై శాపాన్ని తిప్పివేయడానికి ఉపయోగించాడు. స్త్రీలలాగా కాపాడుకోలేనంత బలహీనమయ్యేది, అష్షూరు సైన్యంలోని పురుషులే గాని యూదావారు కాదు (నహూము 3:13). దేశాన్ని నాశనం చేసే అష్షూరీయుల సైన్యాలను వర్ణించడానికి ఉపయోగించిన మిడతల పోలికను మరల తీసుకొని, దానికి మార్పు చేసి నీనెవె వ్యాపారులను, సైన్యాధిపతులను గోడ మీద ఉండే హానికరం కాని, తేలికగా జడుసుకునే, చెదరిపోయిన (నహూము 3:15-18) మిడతలతో పోలుస్తూ ఎగతాళి చేశాడు. వారి దేవతలనుండి వస్తుందని భయపెట్టిన కుదరని వ్యాధి, తిరిగి అష్షూరీయులకే తగులబోతుంది (3:19).

యూదావారిని రక్షించడానికి తన శత్రువుల మీద, ముఖ్యంగా నీనెవె మీద పగతీర్చుకునే పరాక్రమం కలిగి, శ్రద్ధచూపించే యోధుడుగా యెహోవాను చూపడం, నహూము ఉద్దేశపూర్వక వ్యాఖ్యకు మాత్రమే కాక, ఈ గ్రంథ సాహితీ నిర్మాణానికి వెన్నెముకలాంటిది.

TSB Video

Micah

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

పుస్తకం ఆరంభంలో ‘‘యెహోవావంటి వాడెవడు?’’ (1:1; మీకాయా అనేదానికి పొట్టి పేరు. యిర్మీయా 26:18తో పోల్చండి) అని అర్థమిచ్చే మీకా పేరు, పుస్తకం చివరిలో మీకా అడిగిన ‘‘నీతో సముడైన దేవుడున్నాడా?’’ (మీకా 7:18) అనే ప్రశ్న, ఈ గ్రంథ పూర్తి సందేశాన్ని సంక్షిప్తంగా చెబుతాయి. మానవులు సాటిలేని ‘‘సర్వలోకనాధుని’’ (4:13) వ్యక్తిత్వాన్నీ, కార్యాలనూ, గుణలక్షణాలనూ తలపోయాలనేదే ఆ సందేశం. పరిశుద్ధతలో, శక్తిలో, ప్రేమలో ఆయన సాటిలేనివాడు. ఈ సార్వభౌముడైన దేవునికి, వారి ఆరాధన విషయంలో, వారి జీవితాల విషయంలో మానవులంతా జవాబు చెప్పాల్సి ఉంది. తిరుగుబాటు చేసేవారు, పాపులు ఆయన తీర్పును ఎదుర్కొంటారు (1:5). కాని ఆయన కోసం కనిపెట్టి, ఎదురు చూసేవారు తమ ప్రార్థనలకు జవాబు పొందుతారు (7:7).
Read More

రచనా కాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: యూదయ లోతట్టు ప్రాంతంలో, యెరూషలేముకు 25 మైళ్ళు ఆగ్నేయంగా ఉన్న మోరెషెత్గతు మీకా స్వంత ఊరు (1:1,14). తన స్వంత ఊరి పేరు పేర్కొన్నాడంటే, అతడు యెరూషలేముతో పాటు, వేరొక ప్రాంతంలో కూడా పరిచర్య చేసివుంటాడు. అతని వంశావళి గురించిన సమాచారం లేదు కాబట్టి అతని కుటుంబం అంత ప్రసిద్ధి చెందినది కాకపోవచ్చు. పల్లెటూరి నుండి వచ్చినప్పటికీ, మీకా అమాయకుడేమీ కాదు. నైపుణ్యం గల వక్త, తెలివైన అలంకారాలతో కూడిన పదప్రయోగాలతో, అద్భుతమైన చిత్రీకరణాశక్తి గలవాడు. ఇతనిలా భవిష్యత్తును స్పష్టంగా చూసిన ప్రవక్తలు అతి తక్కువమంది. షోమ్రోను పతనం గూర్చీ (1:5-9), యెరూషలేము విధ్వంసం గూర్చీ (1:1-16; 3:12), బబులోను చెర, చెరనుండి తిరిగిరావడం (4:6-10) గూర్చీ, భవిష్యత్తులో దేవుడు పంపే దావీదు పాలకుడు బెత్లెహేములో జన్మించడం గూర్చీ (5:2) మీకా ప్రవచించాడు. మీకా పరిచర్య యోతాము పాలన చివరి భాగంలో ఆరంభమై, హిజ్కియా పాలన ఆరంభంలో, అంటే క్రీ.పూ. 730-690 మధ్యకాలంలో ముగిసింది. షోమ్రోనుకు రాబోతున్న శిక్షను గూర్చి చెప్పడం (1:6), అతని పరిచర్య క్రీ.పూ. 722 ముందటే జరిగిందని వెల్లడి చేస్తుంది. మీకా, యెషయా పరిచర్యలు ఒకే సమయంలో జరిగాయి. యిర్మీయా కాలంలోని పెద్దలు, హిజ్కియాను మతసంస్కరణకు ప్రేరేపించిన మీకా ప్రవచనాన్ని జ్ఞాపకం చేసుకున్నారు (యిర్మీయా 26:17-19).

నేపథ్యం: క్రీ.పూ.8వ శతాబ్దపు చివరిభాగంలో, ఇశ్రాయేలు, యూదయ దేశాలు రెండూ సమృద్ధినీ, భౌతిక అభివృద్ధినీ అనుభవించాయి. దక్షిణ దేశంలో రాజైన ఉజ్జీయా సాధించిన సైనిక విజయాలు కొందరికి ఐశ్వర్యాన్ని తెచ్చాయి. ఒక ధనిక వ్యాపార వర్గం పెంపొందింది. అనేకమంది పేద రైతులు, ఈ ప్రభుత్వం సమర్థించే వ్యాపారవేత్తల దయమీద ఆధారపడాల్సివచ్చింది. వ్యాపార లావాదేవీలు అవినీతిమయమయ్యే కొద్దీ, అక్రమంగా సంపాదించిన ఐశ్వర్యం, దానితోపాటు ప్రబలిన దైవరాహిత్యానికి వ్యతిరేకంగా దేవుని ప్రవక్తలు మాట్లాడసాగారు. ఆమోసు, హోషేయలు ఉత్తర రాజ్యమైన ఇశ్రాయేలులో ప్రవచిస్తే, యెషయా, మీకాలు దక్షిణరాజ్యమైన యూదయకు ప్రవచించారు. దేవుని నిబంధనా నియమాలను పక్కకు నెట్టి వాటి స్థానాన్ని యూదా వ్యాపార, లౌకిక సంస్కృతులు ఆక్రమించాయి. పేదల కడుపుకొట్టి ధనవంతులు ఐశ్వర్యవంతులయ్యారు. మీకా దీనిని కుళ్ళిపోతున్న సమాజానికీ, కృంగిపోతున్న దేశపునాదులకూ సూచనగా దృష్టించాడు. దేవుని ప్రజలు సామాజికంగా, ఆర్థికంగా భిన్నంగా ఉండాలి. దేవుడు తమలో ఒక్కొక్క కుటుంబానికి కేటాయించిన (యెహో 13-19) భూమికి గృహనిర్వాహకులు (లేవీ 25:23). దేవుని ధర్మశాస్త్రం కుటుంబ ఆస్తి హక్కులను సంరక్షిస్తుంది (లేవీ 25:1-55), పేదవారినీ, అభాగ్యులనూ పోషిస్తుంది (ద్వితీ 14:28-29; 15:7-11). కాని మీకా రోజుల్లో పెరుగుతున్న సంపద, బలహీనుల విషయంలో నిర్దయతో వ్యవహరించడానికి కారణమై (మీకా 2:1-2), దేవుని మౌలిక నియమాలను అగౌరవపరచేదిగా తయారైంది (6:10-12). న్యాయాధిపతులు, శాసనకర్తలు కుట్ర, లంచగొండితనం, ఇతర అవినీతి కార్యాల్లో (3:1-3,9-11; 7:3) మునిగిపోయారు. మత నాయకులు దేవుని వాక్యాన్ని బోధించడంకంటే, ధనసంపాదనపై ఎక్కువ శ్రద్ధ చూపించారు (3:11). ధనవంతులు తమ భక్తిని అనుదిన చర్యల నుండి వేరుచేయడం మొదలుపెట్టారు. ఈ కాలంలో ప్రాచీన సమీప ప్రాచ్యంలో అంతర్జాతీయంగా అధికారమార్పులు జరిగాయి. నాటికాలంలో అష్షూరు ఎదుగుతూ అత్యంత దుష్టమైనదిగా, రక్తపిపాసిగా, బలాత్కారం చేసేదిగా, అహంకారంతో నిండిన సామ్రాజ్యంగా తయారైంది. మీకా పరిచర్య సమయంలో నలుగురు అష్షూరు రాజులు తమ సైన్యాలతో పాలస్తీనాలోకి చొచ్చుకు వచ్చారు. వారు క్రీ.పూ. 722లో సమరయను ఆక్రమించి, ఇశ్రాయేలును అష్షూరుకు సామంతరాజ్యంగా చేశారు. క్రీ.పూ. 701లో సన్హెరీబు, 46 యూదయ పట్టణాలను, గ్రామాలను ఆక్రమించి, యెరూషలేమును ముట్టడిరచాడు. హిజ్కియా రాజు అష్షూరుకు విరోధంగా బబులోను, ఐగుప్తులతో స్నేహం చేశాడు. దాని విషయమై మీకా, యెషయాలు ఇద్దరూ అతణ్ణి పశ్చాత్తాపపడమని హెచ్చరించారు. దేవుడు అద్భుతంగా యెరూషలేమును కాపాడాడు (2రాజులు 19:35-36; 2దిన 32:22-23; యెషయా 37:36-37). మీకా చెప్పినట్లుగా యెరూషలేము ముట్టడి దేవుని తీర్పు, అలాగే దేవుని విడుదలకు ఒక అవకాశం కూడా.

యూదయ ఎన్నడూ దాని పాఠం నేర్చుకోలేదు. ప్రజలు విశ్వాసానికి, భ్రష్టత్వానికి మధ్య ఊగిసలాడుతూ, అనేక సంక్షోభాలను ఎదుర్కొన్నారు. రాజు, రాజ్యాధికారులు, న్యాయాధిపతులు, మతనాయకులతో సహా, నిబంధనపట్ల యథార్థతకు దూరమైన ప్రజలకు మీకా ప్రకటించాడు. పాలకులు విశ్వాస్యతను కోల్పోతున్న కొద్దీ, యూదయ నాశనం, బబులోనీయుల చేతిలో చెరలోకి వెళ్ళడం గురించి మీకా ప్రవచించాడు (క్రీ.పూ.586). అయితే దానిని మించి, శేషించిన ప్రజలకు భవిష్యత్తులో జరగబోయే పునరుద్ధరణను కూడా అతడు దర్శించాడు (క్రీ.పూ.539).

గ్రంథ సందేశం, ఉద్దేశం

‘‘యాకోబు సంతతివారికి తమ దోషమును ఇశ్రాయేలీయులకు తమ పాపమును కనుపరచుటకై’’ మీకా ఆశించాడు (3:8). దేవుని ప్రజలను పశ్చాత్తాపపడమనే పిలుపుతో కూడిన దేవుని తీర్పును అతడు ప్రవచించాడు. అన్యాయం ప్రబలిపోయింది (2:1-2; 3:1-3, 9-11; 6:10-11), కాబట్టి వారు నాశనం, చెర (1:10-16), దేవునినుండి నిశ్శబ్దం (3:6-7), నిరాశ అనుభవిస్తారు (6:13-16). అయితే మీకా తన ప్రవచనంలో దేవుని తీర్పు నుండి తప్పించబడే శేషము, వారి మహిమాన్వితమైన భవిష్యత్తు పునరుద్ధరణలను గూర్చిన నిరీక్షణ కూడా చొప్పించి సమతుల్యత పాటించాడు (2:12-13; 4:1-5; 5:5-9; 7:8-20).

బైబిల్లో ఈ గ్రంథం పాత్ర

మీకా దేవుడు పరిశుద్ధుడు, న్యాయవంతుడు. సమస్త ప్రజలనుండి ఆయన పరిశుద్ధతను, న్యాయాన్ని కోరుతున్నాడు. ఆయనకు కావలసిన ‘‘ఉత్తమమైనది’’ ఇదే (6:8). యథార్థమైన ఆధ్యాత్మికతను విడిచిపెట్టి మతాచారాలను పాటిస్తూ ప్రజలు సంతృప్తిపడిపోతున్నారు. మత నాయకులు కూడా తమ జీవనస్థాయిని పోషించుకోడానికి అధికసంఖ్యాకులకు సంతృప్తి కలిగించే ప్రసంగాలు చేస్తున్నారు. దేవునికి సంధించబడిన హృదయం నుండే నిజమైన భక్తి పుడుతుందనీ, అది భక్తిపూర్వక జీవితానికి దారితీస్తుందనీ మీకా ప్రకటించాడు. అంటే మతము, నైతికతలు విడదీయరానివి. పశ్చాత్తాపం చెందడానికి తిరస్కరించేవారు ఆయన తీర్పును ఎదుర్కొంటారు. కాని, నమ్మకస్తులు ఆయన రక్షణను కనుగొని, ఆయన శాంతి సమాధానాలు, సమృద్ధిలో దేవుని రాజుచేత నడిపించబడతారు.

గ్రంథ నిర్మాణం

అంశాలవారిగా, అంతర్ముఖ సమతుల్యంగా నిర్మించబడిన ఒక నిర్మాణంగా ఈ పుస్తకం మధ్య, చివరి భాగాలను ప్రముఖంగా ఎత్తి చూపుతుంది. జతపరచబడిన ప్రతి భాగం వేరొకదానిని ప్రతిబింబిస్తుంది. ఈ సాహితీ నిర్మాణం, మీకా ముఖ్యాంశాలైన యూదా ప్రజల సామాజిక పాపాలు, వారి నాయకుల నైతిక పతనం, దేశంలో దేవుని రాజ్య స్థాపనను నొక్కి చెబుతుంది.

TSB Video

Jonah

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

చిన్న ప్రవక్తలలో ఐదవదైన యోనా గ్రంథం, దాని నిర్మాణంలో, సారాంశంలో చరిత్ర గ్రంథాల్లో కనిపించే ప్రవక్తల కథల్లాగానే ఉంటుంది. ఈ పుస్తకంలో ‘‘తప్పుదారి ప్రవక్త’’గా, దేవుని నుండి పారిపోయి ఒక చేప మింగిన యోనా జీవితాన్ని గూర్చిన క్లుప్త అవలోకనం కనిపిస్తుంది. మనుషులందరి పట్ల దేవుని కృప, ప్రేమలకు ఋజువులు మనం ఈ పుస్తకమంతటా చూస్తాం.
Read More

రచనాకాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: ఈ పుస్తకం యోనాను గూర్చిన ఒక అజ్ఞాత గాధ.

నేపధ్యం: ఉత్తర ఇశ్రాయేలులోని జెబూలూను సరిహద్దుల్లో ఉన్న గత్హెపేరునుండి వచ్చిన ప్రవక్తగా 2రాజులు 14:25లో యోనా కనిపిస్తాడు. ఇతడు క్రీ.పూ. 8వ శతాబ్దం మొదటి సగభాగంలో పరిచర్య చేశాడు. ఉత్తర రాజ్య సరిహద్దులు తిరిగి సమకూర్చబడతాయని ఇతడు ప్రవచించాడు. ఇది రెండవ యరొబాము కాలంలో జరిగింది (క్రీ.పూ. 793-753). యోనాను గూర్చిన ఈ పుస్తకం, ఎనిమిదవ శతాబ్దం నుండి పా.ని.కాలం చివరి వరకు ఉన్న మధ్య కాలంలో ఎప్పుడైనా రాసి ఉండొచ్చు. యోనా నీవెవె పట్టణానికి ప్రకటించాడు. నీనెవె క్రూరమైన, యుద్ధప్రియులైన, ఇశ్రాయేలు బద్ధ శత్రువులైన అష్షూరీయుల ముఖ్యపట్టణం. చంపడం, అంగచ్ఛేదన చేయడం, ఖైదీల చర్మాన్ని వొలవడం, తల నరకడం వంటి యుద్ధ సంబంధమైన కార్యాలు మొదలైన చిత్రాలతో అష్షూరీయుల కళాకృతులు చెక్కబడి ఉంటాయి. ఇలాంటి చెడ్డపేరున్న నీనెవె పట్టణానికి ప్రకటన చేయడానికి వెళ్ళేందుకు యోనా విముఖత చూపడాన్ని ఇది వివరిస్తుంది. యోనా గ్రంథాన్నిగూర్చి ముఖ్యమైన చర్చ, దాని రచనాశైలి గురించింది. యోనా గ్రంథం చరిత్రా లేక ఉపమానమా? ఇది అన్యజనుల పట్ల దేవుని వైఖరిని తెలియజేసే ఒక వేదాంత అంశంతో తయారైన కల్పితగాధ లేక కట్టుకథ అని ఉపమాన దృక్కోణంతో చూసేవారి వాదన. ఈ వాదన చేసేవారు, పుస్తకంలో ఉన్న విచిత్రమైన, అద్భుతమైన సంఘటనలు (ఉదా., యోనా చేప కడుపులో జీవించి, ప్రార్థించడం వంటివి), రచయిత పాఠకుని ఆసక్తి చూరగొనేందుకు రాసిన సంఘటనలే గానీ, అది నిజంగా జరిగిన చరిత్ర కాదు అని వాదిస్తారు. ఈ కల్పనాదృక్కోణం పరిష్కరించే కొన్ని చారిత్రక అడ్డంకులు: నీనెవె పరిమాణాన్ని హెచ్చించి చెప్పడం (3:3), ఆ పట్టణం ఏనాడైనా మారుమనస్సు పొందిందని లేఖనాలకు బాహ్యంగా గానీ, అష్షూరీయుల గురించి చారిత్రికంగా గానీ ఆధారాలు లేకపోవడం.

యోనా గ్రంథం నిజమైన చరిత్ర అని చెప్పడానికి ఐదు విషయాలను పరిగణించాలి. మొదటిగా, యోనా ఒక నిజమైన చారిత్రక వ్యక్తి, 2రాజులు 14:25లో ప్రవక్తగా పిలవబడ్డాడు. యోనా గ్రంథం లోపాలతో కూడిన స్వభావం ఉన్నవాడుగా యోనాను చూపుతుంది. యోనా గ్రంథం కల్పితకథ అయితే, ఒకచోట మంచిగా చెప్పబడిన ఒక నిజమైన వ్యక్తినిగూర్చి మరొకచోట అసత్యంగా, చెడుగా, అగౌరవపరచేలా నిందవేసినట్లు అవుతుంది. రెండవది, యోనా గ్రంథం 12మంది చిన్న ప్రవక్తల గ్రంధ సంకలనంలో ఒక భాగం. ఈ సంకలనంలోని మిగతా పుస్తకాలన్నీ, యథార్థమైన, చారిత్రక ప్రవక్తల ప్రవచనాలను తెలియజేస్తున్నాయి. యోనాను వీటిమధ్యలో పెట్టడం అనేది, చిన్నప్రవక్తలను సంకలనం చేసిన వ్యక్తి అది ఒక నిజమైన చారిత్రక వృత్తాంతం అని భావించడం వల్లనే జరిగింది. మూడవది, యోనా గ్రంథంలో జరిగిన అద్భుతాలు బైబిల్లోని దేవునికి అసాధ్యమైనవేమీ కాదు. వేరేవిధంగా ఊహించుకుంటూ, కొందరు వ్యాఖ్యాతలు సహజాతీత వ్యతిరేక వాదాన్నిబట్టి దీనిని ఒక ఉపమానమని భావిస్తారు. నాల్గవది, మత్తయి 12:39-41; లూకా 11:29-32లో యేసు యోనానుగూర్చి, అతడు చేప కడుపులో ఉన్నాడనీ, నీనెవెకు ప్రకటించాడనీ ప్రస్తావిస్తూ వాటిని నిజమైన సంఘటనలుగా చెప్పాడు. ప్రత్యేకంగా ‘‘నీనెవె వారు యోనా ప్రకటన విని మారుమనస్సు పొందిరి గనుక విమర్శదినమున నీనెవె వారు ఈ తరమువారితో నిలువబడి వారిమీద నేరస్థాపన చేతురు…’’ (మత్తయి 12:41; లూకా 11:32) అనే యేసు ప్రకటన యోనా ప్రసంగించడాన్నిబట్టి నీనెవెవారు మారుమనస్సు పొందకపోతే అసంబద్ధంగా ఉంటుంది. యేసు తప్పు మాట్లాడాడు అని అనడానికి ఇష్టపడితే తప్ప, యోనా చారిత్రక గ్రంథమనడమే ఉత్తమం. చివరిగా యోనాలోని చారిత్రక సంఘటనల గురించిన చిక్కులు అధికభాగం పరిష్కారమయ్యాయి.

సందేశం, ఉద్దేశం

అన్యజనుల పట్ల దేవుని అనుకూల వైఖరి: అధ్యాయం 1లో, అన్యజాతికి చెందిన నావికులు, ఇశ్రాయేలు దేవునికి భయపడి, ఆరాధించడం నేర్చుకొన్నారు. యోనాను వారు సముద్రంలో పడవేయడానికి యిష్టపడకపోవడం, దేవుని నైతిక విలువలను అనుసరించి నిర్దోషిjైున మానవుని చంపడంగూర్చి వారు సంశయించారని తెలియజేస్తున్నది. అధ్యాయం 3లో నీనెవె వారు మారుమనస్సు పొందడం, అన్యజనులు కూడా రక్షణపొందగలరు అని చూపుతుంది. దేవుడు మానవులందరి విషయంలో ఆసక్తికలిగి వున్నాడు అనే కొ.ని. మిషనరీ దృక్పథానికి పాఠకులను ఈ పుస్తకం సిద్ధపరుస్తుంది.

దేవుని కృప: దేవుడు నీనెవె పట్ల ‘‘కటాక్షమును, జాలియును, బహు శాంతమును అత్యంత కృపయుగల’’వాడు (4:2), కాబట్టి పా.ని. దేవుడు కృపగలవాడు అని కనపరస్తుంది.

ప్రకృతిపై దేవుని సార్వభౌమాధికారం: ప్రకృతిసంబంధమైన లోకం మీద దేవుని సర్వాధికారాన్ని యోనా గ్రంథం మనకు వెల్లడి చేసింది. దేవుడు ప్రజలపైకి తుపానును పంపగలడు (1:4), ఒక మొక్కను అద్భుతమైన రీతిలో వేగంగా ఎదిగేలా జేయగలడు, అంతే వేగంగా దాన్ని చంపడానికి ఒక పురుగును కూడా పంపగలడు (4:6-7), యోనాను మింగడానికీ కాపాడడానికీ గొప్ప చేపను వాడుకోగలడు (1:17). ఇదంతా ప్రకృతిపై దేవుని అధికారాన్ని కనపరచింది.

దేవునినుండి పారిపోవడం అనే వ్యర్థత: దేవుని పిలుపునుండి పారిపోవడం ద్వారా యోనా ఎదుర్కొన్న చిక్కులు దేవుని నుండి పారిపోవాలని చూడడం వ్యర్ధమని, అది అనవసరమైన కష్టాలను ఆహ్వానించడమేనని పాఠకులకు హెచ్చరికగా ఉన్నాయి.

బైబిలులో ఈ గ్రంథం పాత్ర

యోనా గ్రంథం సర్వలోకం మీదా దేవుని కృపాభరిత శ్రద్ధ, ప్రకృతిపై ఆయనకున్న అధికారం, ఆయన నుండి పారిపోవడంలోని వ్యర్థత అనే విషయాలను మనకు చూపిస్తుంది. దానితోపాటు యేసు సమాధి, పునరుత్థానాలకు ఒక ముంగుర్తుగా నిలిచింది. మత్తయి 12:38-45; లూకా 11:24-32 వాక్యభాగాలు యేసు పరిచర్యను యోనా పరిచర్యతో పోల్చి, యేసును యోనాకంటే గొప్పవాడుగా చూపిస్తాయి. రెండు భాగాల్లోనూ, గొప్ప చేపను యేసు సమాధిచేయబడడానికి ముంగుర్తుగా చూపి, యోనాను క్రీస్తుకు ‘‘సాదృశ్యం’’గా చేస్తున్నాయి. యోనాను చేప మింగినపుడు అతడు నిజంగా మరణించి ఉన్నట్లయితే (యోనా 2:2 నోట్సు చూడండి), అతడు తిరిగి లేపబడటం యేసు పునరుత్థానానికి మరింత బలమైన సాదృశ్యమవుతుంది.

గ్రంథ నిర్మాణం

యోనా గ్రంథం చాలా ఉన్నతమైన హెబ్రీ భాషాశ్రేష్ఠతను కనుపరస్తుంది. దాని శైలి సంపన్నమైంది, భిన్నమైంది. పదప్రయోగ చతురతకు ఇది బహుశ్రేష్టమైన నమూనా అని అనేకులు భావిస్తారు. దీనిలో సమరూపత, సమతుల్యత ఉన్నాయి. దీన్ని రెండేసి అధ్యాయాలను ఒక భాగంగా, రెండు భాగాలు చేయవచ్చు. మొదటి భాగం కవితాశైలిలో ఉండి, గద్యభాగానికన్నా అధిక ప్రాధాన్యత కనపరచేదిగా ఉంది. రెండవ భాగంలోని అంతిమ ఘట్టం దేవునికి యోనాకు మధ్య జరిగిన సంభాషణ ప్రాణంపోసింది. దేవుడు, యోనాల పేర్లు మాత్రమే రాసి ఉండడం వలన వారే ఈ కథలో ముఖ్య పాత్రలు; మిగిలిన పాత్రలన్నీ అనామకమైనవి. ప్రకృతి కూడా రెండు భాగాల్లో ప్రముఖ పాత్ర పోషిస్తుంది: మొదటి భాగంలో – గాలి, తుపాను, సముద్రం, నేల, చేప; రెండవ భాగంలో పశువులు, మందలు, మొక్క, పురుగు, సూర్యుడు, గాలి. ప్రక్కప్రక్కనే పెట్టి చూస్తే, 1,3 అధ్యాయాలు, 2,4 అధ్యాయాలు ఒకదానికొకటి సమాంతరంగా కనిపిస్తాయి. చివరిగా, 1,3 అధ్యాయాలు యోనాను నీనెవెకు వెళ్ళమనే దేవుని పిలుపుతో ఆరంభమౌతాయి.

TSB Video

Obadiah

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

చాలా ప్రవచన గ్రంథాల్లో అనేక రాజ్యాలకు విరోధంగా ప్రవచనాలు ఉన్నాయి, కాని ఓబద్యా గ్రంథం ఒక్క ఎదోము దేశం మీద మాత్రమే దృష్టి సారించింది. ఓబద్యా క్లుప్త సందేశం సమీపిస్తున్న యెహోవా దినం గూర్చి, ఇశ్రాయేలీయులు ఎదోము దేశాన్ని స్వాధీనం చేసుకుంటారనే వాగ్దానం గురించీ కేంద్రీకృతం అయి ఉంది.
Read More

రచనాకాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: ఈ పుస్తకాన్ని ఓబద్యాయే రచించి ఉంటాడని భావించవచ్చు (వ.1), కాని అతని గురించి ఇంకేమీ తెలియదు. అతని పేరు హెబ్రీ భాషలో సాధారణమైన పేరు. ‘‘యెహోవా సేవకుడు’’ అనే అర్థం గలిగిన ఈ పేరు పాత నిబంధనలో కనీసం 12 మందికి ఉంది.

నేపథ్యం: ఓబద్యా రాసిన కాలం గూర్చి వాదోపవాదాలున్నాయి. యెరూషలేము ఆక్రమణ, అది దోచుకోబడడం ఎప్పుడు జరిగింది అనే దానిపై ఆధారపడి (వ.11-14), క్రీ.పూ. 10 నుండి 15 శతాబ్ధం మధ్యకాలంలో అనేక తేదీలు సూచించబడ్డాయి. వాటిలో రెండు ప్రముఖమైనవి, యూదా రాజైన యెహోరాము (క్రీ.పూ. 848-841) పాలనా కాలం లేక బబులోనీయులు యెరూషలేమును నాశనం చేసిన కొద్దికాలం తరవాత (క్రీ.పూ. 587/586). ముందు చెప్పిన కాలం (క్రీ.పూ. 845), ఫిలిష్తీయులు, అరబ్బులు యూదాను కొల్లగొట్టినపుడు (2దిన 21:16-17), బహుశా వారితోపాటు ఎదోమీయులు తిరుగుబాటు చేసిన కాలం (2రాజులు 8:20). ఎదోమీయులు ఫిలిష్తీయులు, అరబ్బులతో కలసి అలా చేశారనే స్పష్టమైన సూచన వాక్యంలో లేకపోవడం వలన, ఇశ్రాయేలు, యూదాలు చెదరగొట్టబడిన కాలంకంటే తర్వాత (ఇశ్రాయేలు క్రీ.పూ. 722; యూదా క్రీ.పూ. 605-586) రెండవ కాలం (క్రీ.పూ. ఆరవ లేక ఐదవ శతాబ్దం మధ్యకాలం) ఓబద్యా 20 వచనంతో సరిపోలుతుంది (చెరలో చెదరిపోయిన ఇశ్రాయేలీయులు, యెరూషలేము వాసులు తిరిగి సమకూర్చబడడం). ఇశ్రాయేలీయులు (క్రీ.పూ.722 నాటికి) యూదా ప్రజలు (క్రీ.పూ. 605-586) చెదరిపోయిన కాలం అనే సూచనకంటే ఇది మెరుగైన సూచన.

యెరూషలేము పతనంలో ఎదోమీయుల పాత్రను పేర్కొనడం కూడా ఈ చెర తర్వాతి ఆలోచనను సమర్థిస్తుంది (ఓబద్యా 10-14, మిగిలిన క్రీ.పూ. 6వ శతాబ్దపు ప్రవచన గ్రంధాలలో ఉన్నట్లుగా, యెరూషలేము పతనం గురించి అతిశయించడం (విలాప 4:21; యెహె 35:15లను, విలాప 2:15-17 తో పోల్చండి). ఇది యెహోవా న్యాయం తీర్చుతాడనే వాగ్దానఫలంగా ఉంటుంది (‘‘నీవు చేసినట్లుగానే నీకు చేస్తాను’’ వారి తలలమీదికి, ఓబద్యా 15).

సందేశం, ఉద్దేశం

ఎదోము అహంకారపు నిర్లిప్తతపై తీర్పు: భౌగోళికమైన భద్రత (వ.3-5), దౌత్యపరమైన ఒప్పందాలు (వ.7), ప్రసిద్ధిచెందిన తన జ్ఞానుల ఆలోచనలను (వ.8; యిర్మీయా 49:7) బట్టి గర్వించి, ఇశ్రాయేలు దేవునిలో విశ్వాసముంచలేదు కాబట్టి ఎదోముపై దేవుని తీర్పు ప్రకటించబడిరది. ఎదోము తన స్వంత మానవ అవగాహనపై ఆధారపడడం ద్వారా (ఓబద్యా 3,8), తన మిత్రదేశాల మానవసహాయం మీద నమ్మకముంచడం ద్వారా (వ.7) రెండు విధాలుగా మోసపోయింది. కాబట్టి దేవుడు వారిని ఎతైన శిఖరాలు, పర్వతాల గుహల నుండి దించివేస్తాడు. యూదా దేశం అనే తమ సహోదరుడైన యాకోబు పతనాన్ని బట్టి గర్వంగా అతిశయించి, గంతులేసినందుకు ఎదోమీయులను ఆయన సిగ్గుతో కప్పేస్తాడు (వ.10-14).

యెహోవా దినం: యెహోవా ఉగ్రతతో నిండిన అంధకారం, వేదన గురించి మాట్లాడుతూ (యెషయా 13:6; యోవేలు 1:15; 2:1-3, 10-11,31, ; జెఫన్యా 1:7-18, 2:2, మలాకీ 4:1-3,5) యెహోవా దినం సమీపంగా ఉన్నదని ఓబద్యా చెప్పాడు (యెషయా 13:6; యోవేలు 1:15; 2:1; జెఫన్యా 1:7-14). చారిత్రాత్మక దేశమైన ఎదోము, ఇశ్రాయేలు ఆగర్భశత్రువు అనడానికి సాదృశ్యమైన ‘‘ఎదోము’’ మీద ప్రతీకార న్యాయం తీర్చి (వారి తలల మీదికి తిరిగి వచ్చేలా చేయడం, ఓబద్యా 15), అదే సమయంలో ఇశ్రాయేలు దేశానికి రక్షణ (లేక పునరుద్ధరణ, యోవేలు 2:30-32; జెఫన్యా 2:1-10; 3:8-16) తెచ్చే రెండు స్వభావాలున్న యెహోవా దినం గురించి అతడు నొక్కి చెప్పాడు. పా.ని.లో క్రీ.శ. 70 కల్లా పూర్తిగా తుడిచిపెట్టుకుపోయిన జాతిగా చారిత్రాత్మకమైన ఎదోము నిలిచింది (ఓబద్యా 3,10,18 నోట్సు చూడండి). ఈ చారిత్రక ఎదోము, ఇశ్రాయేలీయుల అంత్యకాల శత్రువులకు సూచనగా మిగిలిపోయింది (వ.15-16; యెషయా 63:1-6; యెహె 35; 36:2,5 – సకల జాతులకూ వ్యతిరేకంగా యెహోవా దినం అనే సందర్భం).

ఇశ్రాయేలు తన భూమిని తిరిగి స్వాధీనపరచుకోవడం (వ.17-21): రెండవసారి జయించడం అనే భావనలో ‘‘వెళ్ళగొట్టడం ద్వారా స్వాధీనం చేసుకోవడం’’ అనే అర్థమిచ్చే హెబ్రీ పదం ఐదుసార్లు ఉపయోగించాడు: ఇందులో నాలుగుసార్లు వాగ్దానదేశ నివాసులైన (వ.19-20) ఇశ్రాయేలీయులు (ఉత్తర, దక్షిణ రాజ్యాలు కలిపి) పోగొట్టుకోవడం (వ.17), ఒక్కసారి అదే మూలపదాన్ని (వ.17) వారిని నెట్టివేసిన శత్రువులను (‘‘ఏశావు’’ తో సహా) సూచిస్తుంది. కనాను స్వాధీనాన్ని జ్ఞాపకం చేసే ఈ హెబ్రీ పదం, వాగ్దాన దేశాన్ని జయించడానికి ద్వితీయోపదేశకాండంలో (ద్వితీ 1:8,21,39; 4:5,14,26), యెహోషువలో (యెహో 24:8) లో కూడా దేవుడిచ్చిన సూచనగా తరచు ఉపయోగించారు. కాబట్టి యిర్మీయా 49:2లో ఉన్నట్లు (అంత్యదినాల్లో రెండవసారి అమ్మోను స్వాధీనం), రెండవ దండయాత్ర అనే భావన (ఓబద్యా 20లో ‘‘కనానీయులు’’ అనే పదం ఉపయోగించడాన్ని గమనించండి), ఇశ్రాయేలీయులు ‘‘ఎదోము’’, ఇతర శత్రువుల సరిహద్దులైన (వ.17-20) పర్వతదేశాన్ని స్వాధీనం చేసుకోవడంలో కనిపిస్తుంది.

బైబిల్లో ఈ గ్రంథం పాత్ర

హింసిస్తున్న రోమా సామ్రాజ్య పతనాన్నిగూర్చి ప్రకటించిన ప్రకటన గ్రంథంలాగా, ఓబద్యా గ్రంథం కూడా, దేవుని నైతిక పాలన ఆయన న్యాయచిత్తం చివరికి విజయం పొందుతుందనే నిరీక్షణ మీద విశ్వాసం నిలిపింది. ఇది దేవుడు తన సింహాసనంపై ఉన్నాడని, తనవారి కోసం ఆయన శ్రద్ధవహిస్తాడని చెప్పే కాపరి సందేశాన్ని బాధింపబడుతున్న హృదయాలకు అందిస్తుంది.

నిర్మాణం

ఎదోముపై వెంటనే రానున్న యెహోవా తీర్పును తెలియజేస్తూ (వ.2-9), యుద్ధం గూర్చిన దేవోక్తిలా కనిపించే ఓబద్యా గ్రంథం యెహోవానుండి వచ్చిన ప్రవచనాత్మకమైన ‘‘దర్శనం’’ అని వాక్యం చెబుతోంది (వ.1). ‘‘అన్యదేశాలకు విరోధమైన దేవోక్తి’’ అనే ఉపభాగానికి చెందిన ప్రవచనం లాగా (యెషయా 13-23; యిర్మీయా 46-51; యెహె 25-32; ఆమోసు 1-2; జెఫన్యా 2:4-15) విదేశీ శక్తులమీద తీర్పు ప్రకటించడానికి ఒక నమూనాగా (ముఖ్యంగా ఎదోము మీద; విలాప 4:21-22 కూడా చూడండి) యూదాకు విడుదల ఇవ్వడం గురించి ప్రకటిస్తుంది (ఓబద్యా 17-20; యిర్మీయా 46:25-28; నహూము 1:1-15; జెఫన్యా 3:14-20). అయినప్పటికీ ఇది ప్రత్యేకంగా ఇశ్రాయేలుకు కూడా అని కాకుండా, నహూము, యోనా గ్రంథాల్లాగా కేవలం ఒక అన్యరాజ్యంపై తీర్పు ప్రకటించడం మీద దృష్టి పెడుతూ ఉంది.

పా.ని. లోని ఈ అతి చిన్న పుస్తకంలో అనేక భాగాలున్నాయి. మొదటిది తమ అహంకార పూరితమైన నిర్లిప్తతతో, తాము దైవజోక్యం నుండి మినహాయించబడ్డాం (వ.1-9) తమను తాము మోసం చేసుకుంటున్న (వ.3), ఎదోము మీదికి రాబోయే నిర్దిష్టమైన తీర్పును ప్రకటించిన ఒక యుద్ధ ప్రవచనం (వ.3). ఎదోము మీదికి రాబోయే తీర్పు కారణానికి మరింత వివరణ (వ.10-14). అంటే సహోదరుని పట్ల నిబద్ధత లేకపోవడం (వ.10-11), దేవుని ప్రజలైన యూదా వారిమీదికి వచ్చిన విపత్తును చూసి సంబరం చేసుకోవడం (వ.12-13), యూదా వినాశనంలో దాని శత్రువులకు సహకరించడం (వ.10-11,13-14). ఆ తరువాత అది యెహోవా దినం మీద దృష్టి సారించింది (వ.15-21). దానిలో చారిత్రాత్మక దేశమైన ఎదోము మీదికి రానున్న తీర్పు (వ.15-16), దానివెంట ఇశ్రాయేలు అంత్యకాలపు శత్రువుల ప్రతినిధిగా ‘‘ఎదోము’’ మీదికి వచ్చే చివరి తీర్పు (వ.16), తత్ఫలితంగా యూదా, ఇశ్రాయేలుకు కలిగే విడుదల (వ.17-21).

TSB Video

Amos

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

క్రీ.పూ. ఎనిమిదవ శతాబ్దంలోని నలుగురు ప్రవక్తలలో తనతోబాటు పరిచర్య చేసిన హోషేయ, యెషయా, మీకా లలో ఆమోసు మొదటివాడు. ఆమోసు యూదాకు చెందినవాడైనప్పటికీ, హోషేయతోపాటు ఇతడు కూడా ఇశ్రాయేలు రాజ్యంలోనే పరిచర్య చేశాడు. ఇతడు తనను తాను వృత్తిపరంగా ఒక ప్రవక్తగా పరిగణించని ఒక సాధారణ వ్యక్తి (7:14-15). తన కాలంలోని పైపై మెరుగులతో ఉన్న మతవ్యవస్థలకు వ్యతిరేకంగా అతడు మాటలు, దర్శనాల ద్వారా మాట్లాడాడు.
Read More

రచనా కాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: ఆమోసు యెరూషలేముకు దక్షిణంగా 10 మైళ్ళ దూరంలో ఉన్న తెకోవ అనే గ్రామంలోని ఒక గొర్రెల కాపరి. బహుశా సుమారు క్రీ.పూ. 760లో ఉత్తరానికి వెళ్ళి, షోమ్రోనుకు, ఇశ్రాయేలు రాజ్యానికి విరోధంగా ప్రవచించమనే దేవుని పిలుపు పొంది ఉండవచ్చు. అతడు ఉత్తరదేశంలో ఎంతకాలం ఉన్నాడో మనకు తెలియదు. చాలా తక్కువకాలమే ఉన్నాడని అనిపిస్తుంది. బేతేలులో యాజకుడైన అమజ్యాను అతడు ఎదుర్కొన్న విధానాన్నిబట్టి (7:10-17), అతడు చాలా వ్యతిరేకతను, కోపాన్ని రేపాడని అర్థమౌతుంది. తన ప్రవచనాల సారాంశమైన ఈ పుస్తకాన్ని అతడు యూదయకు తిరిగి వచ్చిన తర్వాత ఒక శాస్త్రి సహాయంతో రాసివుండవచ్చు.

నేపధ్యం: యూదా దేశపు రాజు ఉజ్జియా (క్రీ.పూ. 792-740), ఇశ్రాయేలు రాజు రెండవ యరొబాము (క్రీ.పూ. 793-753)ల పాలనలో ఆమోసు ప్రవచించాడు. వారి చిరకాల శత్రువులందరూ బలహీనమైన స్థితిలో ఉండడం వలన, ఇది ఆ రెండు దేశాలకు గొప్ప అభివృద్ధి, యుద్ధవిజయాల కాలం. ఇశ్రాయేలు రాజధాని పట్టణమైన షోమ్రోను సుఖ సౌఖ్యాలతో, గొప్ప ఐశ్వర్యవంతంగా ఉన్న కాలం. అదే సమయంలో దమస్కుతో దశాబ్ధాలుగా అది చేసిన పోరాటం ప్రజలను అలసటకు గురిచేసింది. అనేకమంది రైతులు పేదరికానికి దిగజారారు. వారి పొరుగువారైన సంపన్నులు, ముఖ్యంగా భూస్వాములు, పేదలు కట్టలేని వడ్డీలతో వారిపైబడి, ఋణగ్రస్తులను బానిసలుగా చేసుకుని, వారి భూములు లాక్కున్నారు. సమాజ నాయకులు తాము భవిష్యత్తును గూర్చి భయపడడానికి కారణమేమీ లేదని నమ్మారు. ఎందుకంటే వారి పట్టణం చుట్టూ ఎత్తైన ప్రాకారాలు, కట్టుదిట్టమైన దుర్గాలు ఉన్నాయి, వారి సైన్యాలు ఎక్కడికివెళ్ళినా విజయమే. వారు దేవుడు ఎన్నుకున్న ప్రజలు, తమకు తీర్పు వచ్చే అవకాశమే లేదని వారు భావించారు.

సందేశం, ఉద్దేశం

ముఖ్యమైన అనేక బోధలు ఆమోసులో ఉన్నాయి. 1. దేవునికి పక్షపాతం లేదు, ఆయన యథార్థంగా ప్రతి దేశానికి సరిగ్గా తీర్పు తీరుస్తాడు. యూదుడు గాని, అన్యుడు గాని, ఎవరైనా దైవికతీర్పు నుండి తప్పించుకోలేరు. అన్యజనులు ‘‘మానవాళికి వ్యతిరేకమైన నేరాలు’’ అని నేడు మనం పిలిచే నైతిక దౌర్జన్యాలను బట్టి శిక్షపొందారు, యూదులైతే మోషే ధర్మశాస్త్రాన్ని అతిక్రమించడం అనే నేరాన్ని బట్టి తీర్పు పొందారు (1:3-2:3 చూడండి; 2:4-5తో పోల్చండి).

2. మానవుడు అహంకారంతో, ముఖ్యంగా తన సైన్యబలాన్ని, ధనాన్ని చూసుకొని ఇతరులను చులకనగా చూసినప్పుడు దేవుడు దాన్ని తృణీకరిస్తాడు (6:1-8).

3. పేదలను దూషించేవారితో లేక వారిని మోసం చేసేవారితో దేవుడు చాలా కఠినంగా వ్యవహరిస్తాడు (8:4-6).

4. ప్రజలు మారుమనస్సు పొందని హృదయాలతో, సంగీతం, ఉత్సాహంతో ఆరాధన చేసే కార్యక్రమాలను బట్టి దేవుడు సంతోషించడు (4:4-5; 5:21-24).

5. దేవుని యథార్థమైన పనిని ఎదిరించే మతనాయకులకు ప్రత్యేక తీర్పు ఉంటుంది (7:10-17).

6. దేవునిలో తమకు ప్రత్యేకమైన స్థానం ఉందనే నమ్మకంతో అంధులై, దైవ తీర్పు విషయంలో భయపడాల్సిన కారణం లేదని భావించేవారు పూర్తిగా దారితప్పినట్టే (5:18-20).

7. ఒక దేశంలో సమస్యలు పెరిగిపోతూ ఉంటే, వాటిని దేవుని దగ్గర నుండి వచ్చిన హెచ్చరికలుగా గ్రహించి, మరీ ఆలస్యం కాకముందే ప్రజలు మారుమనస్సు పొందాలి (4:6-12).

8. తీర్పు తర్వాత కూడా, ఇక నిరీక్షణ పూర్తిగా కోల్పోయినట్లు అనిపించినపుడు (9:1-4) కూడా మనల్ని రక్షించి విమోచించడానికి దేవుడు సమర్థుడు (9:13-15).

9. ఇశ్రాయేలు నిరీక్షణ (మానవాళి నిరీక్షణ కూడా) తన రాజ్యాన్ని స్థాపించడానికి దేవుడు లేవనెత్తబోయే దావీదు వంశం మీద ఉంది (9:11-12). ఈ నిరీక్షణ దావీదు సంతానమైన యేసు క్రీస్తులో నెరవేరిందని మనకు ఇప్పుడు తెలుసు.

బైబిల్‌లో ఈ గ్రంథం పాత్ర

తన ప్రజల కోసం జోక్యం చేసుకోవడంలో దేవుని సార్వభౌమత్వాన్ని ఆమోసు మనకు జ్ఞాపకం చేశాడు. అంతిమంగా నెరవేరిన ఆయన తీర్పును దేవుడు రప్పిస్తాడు. యెహోవా దినం గూర్చి ఆమోసు నొక్కి వక్కాణించిన మాటలు అతని సమకాలీకులకు వర్తించాయి. అదే సమయంలో ఆ మాటలు కొ.ని.లో పదే పదే చెప్పిన క్రీస్తు రాకడ దినాన్ని గురించి నేటి పాఠకులకు కూడా వర్తిస్తాయి.

నిర్మాణం

ఉపోద్ఘాతం దాటి ముందుకు వెళ్తే (1:1), ఆమోసు పుస్తకం ఏడు భాగాలుగా విభజించబడిరది. మొదటి భాగం ఒక్కవచనంలోని పరిచయం (1:2). దీని వెంట ఆరు ముఖ్యమైన విభాగాలు ఉన్నాయి: 1:3-2:16; 3:1-15; 4:1-13; 5:1-6:14; 7:1-8:3; 8:4-9:15. దేవుని వాక్య సంకేతాలు (‘‘యెహోవా సెలవిచ్చునదేమనగా’’, ‘‘యెహోవా ప్రకటించాడు’’ ‘‘ఇదే యెహోవా వాక్కు’’ వంటి మాటలు) ఈ విభాగాలలో సమానంగా విస్తరించి ఉన్నాయి. ఆమోసు 1:3-2:16 లో ఇలాంటివి 14 ఉన్నాయి, మిగిలిన విభాగాల్లో ఏడేసి చొప్పున మొత్తం 49 ఉన్నాయి. ప్రతి భాగంలోని ప్రాథమిక నిర్మాణం, సారాంశం నోట్సులో వివరించాం.

TSB Video

Joel

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

పాత నిబంధనలోని అతి చిన్నపుస్తకాల్లో యోవేలు ఒకటి. మొదటి భాగం (1:1-2:17) భయంకరమైన మిడతల తెగులును వర్ణించి, పాపాలు ఒప్పుకోమనే విన్నపంతో ముగుస్తుంది. రెండవ భాగం (2:18-3:21) పశ్చాత్తాపం పొందినవారికి నిరీక్షణతో పాటు, వారి శత్రువులపై వచ్చే తీర్పును ప్రకటిస్తుంది.
Read More

రచనాకాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: పెతూయేలు కుమారుడు అని చెప్పబడిన యోవేలు (‘‘యెహోవాయే దేవుడు’’). లేఖనాల్లోని మిగిలిన యోవేలులతో ఇతణ్ణి అంత తేలికగా పోల్చలేం (1సమూ 8:2; 1దిన 4:35; 6:33; 11:38; 15:7; ఎజ్రా 10:43; నెహెమ్యా 11:9). అతడు రాసిన ఈ పుస్తకం ద్వారా మాత్రమే అతణ్ణీ, అతని పిలుపునూ, అతని పరిచర్యనూ మనం తెలుసుకోగలం. ఈ పుస్తకంలో అతని తండ్రి పేరు తప్ప అతని జీవితం గురించి ఎలాంటి సమాచారమూ లేదు.

నేపధ్యం: యోవేలు గ్రంథం వ్రాయబడిన కాలాన్ని గుర్తించడం చాలా కష్టం. రాజరికం ఆరంభం కావడం ముందు నుండి, చెర తర్వాతి కాలం వరకు మధ్యకాలంలో జరిగి ఉండవచ్చని అభిప్రాయపడతారు. హెల్లెనీయుల కాలంలో జరిగిందని మరొక అభిప్రాయం ఉంది. మరొక అభిప్రాయం ప్రకారం, ఈ పుస్తకం క్రీ.పూ.835-796 మధ్యకాలంలో వ్రాయబడియుండవచ్చు.

సందేశం, ఉద్దేశం

యోవేలు గ్రంథం గురించి చెప్పాల్సిందేమిటంటే, ఇందులో ప్రజల అపరాధాల పట్టికను ఇవ్వడం తప్ప నేరారోపణలేమీ చేయలేదు. ఏ పాపాలను బట్టి ప్రవక్త సందేశం ఇవ్వాల్సివచ్చిందో 2:12-13లోని ఒకే ఒక్క సూచన ‘‘…మన:పూర్వకంగా తిరిగి నా యొద్దకు రండి’’, ‘‘…మీ వస్త్రములను కాక మీ హృదయములను చింపుకొని…’’ అనే మాటల్లో మాత్రమే కనిపిస్తుంది. మిగతా ప్రవక్తల పుస్తకాలన్నిటిలో (ప్రవక్త శైలిని వాడని యోనాలో తప్ప), కనీసం ఏ విధమైన ప్రవర్తనను మార్చుకోవాలి అనే కొన్ని స్పష్టమైన సూచనలున్నాయి. యోవేలు కేవలం ప్రజలను ప్రేరేపించాలనే దృష్టితో, తీర్పు, నిరీక్షణగూర్చిన సందేశాలతో రాశాడు.

ఈ పుస్తకంలో అనేక హెచ్చరికలున్నాయి, కాని అవన్నీ నైతికతకు, సత్ప్రవర్తనకు సంబంధించినవి కాకుండా లాంఛనప్రాయమైనవిగా ఉన్నాయి. పాఠకులను వినమనీ (1:2-3), యుద్ధం చేయమనీ (2:1; 3:9-13), విలపించమనీ (1:5,8,11,13-14; 2:15-17; వీటిని కొందరు వ్యాఖ్యాతలు పశ్చాత్తాపంకైన పరోక్షపిలుపులుగా భావించినా), వేడుక జరుపుకోమని (2:21-23) పిలుపునిస్తున్నాడు యోవేలు. యోవేలు గ్రంధంలోని ఏకైక నిజమైన దిద్దుబాటు సందేశం పశ్చాత్తాపానికైన పిలుపును గురించి 2:12,13లో కనబడుతుంది. డి.ఏ. గ్యారెట్‌ అనే వ్యాఖ్యాత చెప్పినట్లు ‘‘ఒక్క సంఘటన అదే సమయంలో అనేక సంఘటనలుగా’’, ‘‘ఇశ్రాయేలు కోసం తన ప్రణాళికలను ఒక నిర్ణయాత్మక ముగింపుకు తీసుకురావాలనే యెహోవా కార్యాన్ని సూచిస్తున్న’’, యెహోవా దినమును ప్రకటించి, పశ్చాత్తాపాన్ని ప్రేరేపించడం అనే ప్రాధమిక ఉద్దేశంతో యోవేలు సందేశం ఉంది. మిడతల తెగులు దేవునినుండి వచ్చే తీర్పుగా, ప్రభువు దినానికి ముందు నడిచే దూతగా అర్థం చేసుకోవాలి (1:2-20, ముఖ్యంగా వ.15). తరువాత ఇంకా భయంకరమైన తీర్పు ఒక మానవ సైన్యం ద్వారా వస్తుంది అని యోవేలు ప్రకటించాడు (2:1-11). దీనిని కూడా యెహోవా దినం అనే పిలిచాడు (2:1,11).

దేవుని ప్రజలకున్న ఒకే ఒక్క నిరీక్షణ పశ్చాత్తాపం ద్వారా మాత్రమేనని యోవేలు నొక్కి చెప్పాడు (2:12-17). పశ్చాత్తాప పడితే ప్రభువుదినం వలన (2:31) వచ్చే భౌతిక (2:18-27), ఆధ్యాత్మిక (2:28-32) పునరుద్ధరణ ఒక బహుమానంగా వస్తుందని అతడు యూదాకు హామీ ఇచ్చాడు. దేవుని, ఆయన ప్రజలను వ్యతిరేకిస్తున్న రాజ్యాలకు విరోధంగా తీర్పు జరిగే యెహోవా దినాన్ని గూర్చి వాగ్దానం చేస్తూ అతడు ముగించాడు (3:14).

మిడుతలు: యోవేలు గ్రంథంలో ‘‘మిడతల’’ను సూచించే నాలుగు మాటలున్నాయి. మిడుతలు, గొంగళి పురుగులు, పసరు పురుగులు, చీడపురుగులు. ఈ మిడతలకు, యోవేలులో ఆ తరువాత పేర్కొన్న సైన్యానికి ఏమి సంబంధం అనే ప్రశ్నలు వ్యాఖ్యాతలు చాలాకాలం నుండి ఎదుర్కొంటున్నారు. అవి రెండూ వేరువేరా? లేక ఒకదానిని సూచించే సాదృశ్యం మరొకటా? లేక ఇశ్రాయేలుకు, మిగిలిన రాజ్యాలకు విరోధంగా వచ్చే రెండు వేర్వేరు సంగతులా? మిడతలు నిజమైనవా, ఉపమానరూపమా, లేక సాదృశ్యమా? దాడిచేసిన మిడతలు, విదేశీ సైన్యం, రెండూ దేవుని తీర్పులుగానే వచ్చాయని గమనించడం ప్రాముఖ్యం. అలాగే మిడతలను దురాక్రమణ కోసం వస్తున్న సైన్యంగా కూడా చెప్పవచ్చు, ఒక సైన్యాన్ని నాశనంచేసే మిడతల తెగులుతో పోల్చడం కూడా సమంజసమే.

యెహోవా దినం: ‘‘యెహోవా దినం’’ అనే మాట యోవేలు గ్రంథంలో ప్రముఖంగా కనబడుతుంది. ఇది దేవుని తీర్పు దినాన్ని వర్ణిస్తుంది. ఈ తీర్పు ఇశ్రాయేలుకు, ఇతర ‘‘జనములకు’’, ఇద్దరికీ విరోధమైంది కావచ్చు. యెహోవా దినం అనే పదం పా.ని.లో యెషయా 13:6,9; యెహె 13:5; యోవేలు 1:15; 2:1,11; 3:14; ఆమోసు 5:18,20; ఓబద్యా 15; జెఫన్యా 1:7,14; మలాకీ 3:2లో కనిపిస్తుంది. ఇదే భావన యిర్మీయా 46:10లో, ఇంకా అనేక వాక్యభాగాల్లో మనకు కనిపిస్తుంది. ‘‘యెహోవా దినం’’ అనే మాటకు అనేక విశేషణాలు జోడిరచబడ్డాయి: ‘‘అది వెలుగు కాదు, అంధకారం’’ (ఆమోసు 5:18,20), ‘‘నియమించిన భయంకరమైన ఆ మహాదినం’’ (మలాకీ 4:5 అపొ.కా. 2:20). దానితోబాటు విశ్వంలో విపత్తులు; సూర్యుడు నల్లగా మారిపోవడం, చంద్రుడు రక్తవర్ణంలోనికి మారిపోవడం (అపొ.కా. 2:20; ప్రక 6:12) ఉన్నాయని చూస్తాం. యెహోవా దినంగూర్చిన మరిన్ని వివరణలు యెషయా 13, 34; యెహె 7; యోవేలు 2 లో చూడవచ్చు. యెహె 7 ప్రకారం ప్రభువు ఇశ్రాయేలు దేశానికి విరోధంగా తన ఉగ్రతను పంపి, దాని మార్గముల ప్రకారం దానికి తీర్పు తీరుస్తాడని మనం గమనిస్తాం. దాని హేయమైన పనులన్నిటి బట్టి ఆయన దాన్ని శిక్షిస్తాడు. ఒకదాని తర్వాత ఒకటిగా విపత్తులు రాబోతున్నాయి. తన తీర్పులద్వారా దేవుడు తనను తాను కనపరచుకునే రోజు సమీపంగా ఉంది అనే ఆలోచనతో, తీర్పు అంశం యోవేలులో ప్రధానంగా కనిపిస్తుంది. హెబ్రీయులను ఆశ్చర్యచకితుల్ని చేసే ఒక సంభవంతో, దేవుడు మానవజాతుల్లో అత్యంత దుర్మార్గమైనవి యూదాను ఇశ్రాయేలును ఆక్రమించుకునేలా చేసాడు.

బైబిల్లో ఈ గ్రంథం పాత్ర

విశ్వమంతటికీ సృష్టికర్త, విమోచకుడైన దేవుడు, ప్రకృతి అంతటి మీద పూర్తి స్వాధీనంతో ఉన్నాడు అని యోవేలు గ్రంథం మనకు చూపిస్తుంది. తీర్పు తీర్చే ఈ దేవుడే, జాలిగలవాడు అనీ, పశ్చాత్తాప పడి తన ప్రజలు తనముందుకు వస్తే వారిని విమోచించి సమకూర్చడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాడనీ యోవేలు స్పష్టం చేశాడు. దేవుని ఆత్మ అందరి మీదా ఉండే ఒక కాలాన్ని యోవేలు సూచిస్తున్నాడు. పెంతెకోస్తు దినాన పేతురు, యోవేలు ప్రవచించిన ఆత్మనింపుదలతో కూడిన శిష్యత్వం అనే నూతనదినం వచ్చిందని ప్రకటించాడు (అపొ.కా. 2:17-21).

నిర్మాణం

యోవేలు మళ్ళీ మళ్ళీ వాడిన మాటలు ఈ పుస్తకాన్ని ఒకదానిలో మరొకటి ఇమిడి ఉన్న తలుపులుగా చూపిస్తుంది. గారెట్‌ చెప్పినట్టు దీని నిర్మాణం అంతా దేవుడు మిడుతల తెగులు ద్వారా తీర్చిన తీర్పు (1:1-20), ఒక భాగంలో రాజ్యం భౌతికంగా తిరిగి సమకూర్చబడడం (2:21-27). దండెత్తి వస్తున్న సైన్యం (2:1-11), దాని నాశనం (2:20) గూర్చి ప్రవచనంతో సమతుల్యంగా ఉంది. వీటన్నిటి మధ్యలో పశ్చాత్తాప పడమని ఇచ్చిన గొప్ప పిలుపు, వారి నవీకరణ గురించిన వాగ్దానం (2:12-19) ఉన్నాయి. కాని ఈ సమతుల్యమైన నిర్మాణం ఒకదాని మీద ఒకటి పడుతున్నట్లుగా ఉంది. దండెత్తి వచ్చిన సైన్యం నాశనమయ్యే ప్రవచనం (2:20), సమస్త రాజ్యాల మీదా యెహోవా ప్రతీకారం తీర్చుకోనున్నాడనే చివరి ప్రవచనంతో సమతుల్యంగా ఉంది (3:1-21). చివరిగా వర్షం ద్వారా భౌతికంగా తిరిగి పూర్వస్థితిని సంక్రమించుకుంటుందనే భరోసాని (2:21-27), దేవుని ఆత్మ కుమ్మరింపు ద్వారా ప్రజల ఆధ్యాత్మిక పునరుద్ధరణ గూర్చిన వాగ్దానంతో సంతులనం చేశాడు (2:28-32).

TSB Video

Hosea

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

హోషేయ ఇచ్చిన విశిష్ఠమైన సందేశంలో అతని స్వంత వివాహం, కుటుంబం కీలకమైన పాత్రను పోషించాయి. అందువలన ఈ పుస్తకం ప్రవక్తల పుస్తకాలన్నిటిలో ఎక్కువగా స్వీయకథాత్మకమైన గ్రంథం అని చెప్పవచ్చు. దేవుని కృపా వాక్యం, మారుమనస్సుకై ఆయన పిలుపు బహు నాటకీయంగా ప్రదర్శింపబడి, తిరస్కారం పొందినా మానక తన భార్య గోమెరు పట్ల హోషేయ చూపిన ప్రేమ, వారి ముగ్గురు పిల్లల పేర్లతో గుర్తించబడినట్లుగా కనిపిస్తుంది. తన స్వంత కుటుంబం గురించిన ఈ సమాచారానికి మించి, హోషేయను గూర్చి దాదాపుగా మనకు ఏమీ తెలియదు. విచ్చలవిడి లైంగిక జీవితంతో హోషేయకు ఎంతో మనోవేదన కలిగించిన గోమెరుతో దైవాజ్ఞవల్ల జరిగిన వివాహమే అతని సుదీర్ఘ పరిచర్యకు ఆరంభంగా కనిపిస్తుంది. తన వ్యక్తిగత దు:ఖాన్ని దిగమింగి సేవచేయడమే కాకుండా, ఈ సమస్యాత్మకమైన వివాహమే తన పరిచర్యకు పునాదిరాయి అని హోషేయ గ్రహించాడు.
Read More

రచనాకాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: మొదటి వచనాన్నిబట్టి, హోషేయ ప్రవచన పరిచర్య కనీసం 40 సంవత్సరాలు కొనసాగింది. అది ఉత్తర రాజ్యమైన ఇశ్రాయేలును క్రీ.పూ. 793నుండి 782 వరకు తన తండ్రి యెహోయాషుతో కలిసి ఆ పిమ్మట స్వయంగా క్రీ.పూ.753 వరకు పాలించిన రెండవ యరొబాము కాలంలో ఆరంభమైంది. క్రీ.పూ. 716 నుండి 686 మధ్యలో యూదాను పాలించిన హిజ్కియా పాలనలో హోషేయ పరిచర్య ముగిసింది.

హోషేయ ప్రవచనంలో దక్షిణ రాజ్యమైన యూదాని కూడా ప్రస్తావించినప్పటికీ (ఉదా. 1:7,11, 6:11; 12:2), అతని సందేశాలు ప్రాథమికంగా, తరచూ ‘‘ఎఫ్రాయిము’’ అని పిలవబడి షోమ్రోను అనే దాని రాజధాని నగరాన్ని సూచిస్తూ (7:1; 8:5-6; 10:5,7; 13:16) ఉత్తరరాజ్యమైన ఇశ్రాయేలును ఉద్ధేశించి ఇవ్వబడ్డాయి (5:3,12-14; 6:4; 7:1). క్రీ.పూ.722లో అష్షూరీయులు సమరయను ఆక్రమించే సమయానికి బహుశా యెరూషలేముకు వెళ్ళిపోయిన హోషేయ, షోమ్రోను చుట్టుపక్కలే నివసించి పరిచర్య చేసివుంటాడు.

నేపధ్యం: ఉత్తర రాజ్యాన్ని ప్రపంచ ప్రమాణాల్లో ఉన్నతస్థాయిలో పరిపాలించిన రెండవ యరొబాము పాలనకాలం గొప్ప అభివృద్ధికి, సైనిక బలానికి, జాతీయ స్థిరత్వానికి గీటురాయిగా ఉంది. ఆర్థికవ్యవస్థ బలంగా ఉంది, భవిష్యత్తు ప్రకాశవంతంగా కనిపించింది, కనీసం ఉన్నతవర్గాల వారికైనా దేశ పరిస్థితులన్నీ ఆశాజనకంగా కనిపిస్తున్నాయి (12:8; ఆమోసు 3:15; 6:4-6). సిరియా ఒక్కటే ఇశ్రాయేలుకు ఒక ఎడతెగని సమస్యగా ఉండేది కాని క్రీ.పూ. 805లో అష్షూరువాడైన మూడవ ఆదద్‌ నిరారి సిరియా రాజధాని దమస్కు పైకి దండెత్తడంతో ఇశ్రాయేలుకు ఉపశమనం కలిగింది. క్రీ.పూ. 783లో ఆదద్‌ నిరారి మరణం తరువాత, అష్షూరీయులు బలహీనంగా ఉన్న సమయంలో (యోనా కాలంలో), ఇశ్రాయేలు యూదాలు విస్తరించాయి. కాని క్రీ.పూ. 753లో యరొబాము మరణం తర్వాత, 30 సంవత్సరాలలో ఆరుగురు రాజుల (అందులో జెకర్యా, షల్లూము, పెకహ్యా, పెకహు అనే నలుగురు హత్యగావించబడ్డారు) పాలనలో ఇశ్రాయేలు ఇంచుమించు అరాచకత్వంలోకి కూరుకుపోయింది.

ఈ కాలంలోనే అష్షూరు కూడా తిరిగి బలం పుంజుకోవడంతో, ఇశ్రాయేలు నాశనమయ్యింది. అయితే హోషేయ, ఆమోసులు స్పష్టం చేసినట్లు, ప్రజల పాపాలకై దేవుడు శిక్ష విధించాలని నిర్ణయించుకోవడమే ఇశ్రాయేలు కూలిపోవడానికి నిజమైన కారణం. హోషేయ సందేశాల్లో ఎక్కువశాతం ఇశ్రాయేలు రాజ్యం చివరి 30 సంవత్సరాలలోనే ఇవ్వబడ్డాయి.

సందేశం, ఉద్దేశం

నేరారోపణ: హోషేయ మాటలనుబట్టి, ఇశ్రాయేలు నాలుగువిధాలుగా పాపం చేసింది. మొదటిది, దేవుని జ్ఞానాన్ని, ఆయన ధర్మశాస్త్రాన్ని తృణీకరిస్తూ, నిబంధనకు ఆధారమైన నమ్మకత్వాన్ని, దయాళుత్వాన్ని అది భంగపరిచింది. వారు దేవుని కృపను మర్చిపోయి, తమను బట్టి తామే తృప్తి పొందుచూ, గర్విష్టులైపోయారు. వారు ఆయనకు విరోధంగా తిరస్కారభావంతో మాట్లాడారు కూడా. రెండవది, వారు విగ్రహారాధనతో, వేశ్యరికంతో లేక దుర్మత వ్యభిచారక్రియలతో నిండిపోయారు. మూడవది, వారు దేవునిబట్టి కాక, మానవ సంబంధమైన బలంలో (రాజులు, రాజకుమారులు, యుద్ధవీరులు, విదేశాలతో చేసుకున్న ఒప్పందాలు) నమ్మకముంచారు. చివరిగా, వారు హత్య, దొంగతనాలు, అబద్ధాలు, బలహీనులను దోచుకోవడంవంటి అన్యాయాలు, హింసవిషయమై దోషులయ్యారు.

ఉపదేశం: తమ వ్యభిచారాన్ని, విగ్రహారాధనను అతిక్రమాన్ని విడిచి, ధర్మశాస్త్ర నిబంధన విషయమై దీనత్వం, విశ్వాస్యతతో తన దగ్గరకు తిరిగి రమ్మని యెహోవా హోషేయ ద్వారా ప్రజలకు పిలుపునిచ్చాడు.

తీర్పు: వారి ప్రస్తుత శ్రమకు కారణం దేవుడు వారిని విడిచిపెట్టడమే అని హోషేయ ఇశ్రాయేలుకు ప్రకటించాడు. ఇంక వారిపైకి శిక్ష రాబోతున్నది. అది విదేశీ దురాక్రమణ, చెర, నాశనం, సంహారం, మరణాలతో కూడి ఉంటుంది.

నిరీక్షణ: ఇశ్రాయేలును ఒక జనాంగంగా చేయడానికి యెహోవా చూపిన కృప, ప్రేమలను, గతంలో వారి అవసరాలను సమృద్ధిగా తీర్చి, వారిపట్ల శ్రద్ధతో ఓపిక వహించి, దీవించడాన్ని హోషేయ వారికి గుర్తుచేశాడు. ఆయన ఒక్కడే వారికున్న నిరీక్షణ, ఆయన మార్గాలే సరైనవి. వారు పశ్చాత్తాపపడి. విశ్వసిస్తే, దేవుడు మళ్ళీ వారిపై జాలిపడి, విడిపిస్తాననీ వారి అవినీతిని తొలగించి నిబంధనను పునరుద్ధరించి, వారికి తన నీతినీ, దైవిక జ్ఞానాన్నీ ఆపాదిస్తాననీ, ఇశ్రాయేలును తిరిగి కట్టి దాని పూర్వవైభవాన్ని పునరుద్ధరిస్తానని భరోసానిస్తున్నాడు.

నిర్మాణం

పుస్తకంలోని మొదటి మూడు అధ్యాయాలు యెహోవాకు, హోషేయకు మధ్య ఉన్న సమాంతర పోలికను వెల్లడిచేస్తున్నాయి. ఇద్దరూ విశ్వాసఘాతకులైన భార్యలపై ప్రేమచూపిన భర్తలు. ఇశ్రాయేలుకు సందేశంగా ఉన్న హోషేయ ముగ్గురు పిల్లలు, పుస్తకంలోని రెండవ భాగంలో ముఖ్యపాత్ర పోషించారు. ఇందులో నేరారోపణలు, మారుమనస్సు పొంది తిరిగి రావాలనే మూడంచెల పిలుపు ఉంది. మొదటి అధ్యాయం హోషేయ కుటుంబాన్నిగూర్చి తృతీయపురుష వృత్తాంతంగా ఉండి, మూడవ అధ్యాయం స్వీయవృత్తాంతంగా ఉండి సమంగా చేస్తుంది. కాబట్టి చివరి ముఖ్యమైన భాగం తన సందేశాన్ని ప్రకటిస్తున్న దేవుడు, దానిని మనకు నివేదిస్తున్న ప్రవక్తగా ఒకరి తర్వాత ఒకరు చెబుతున్నట్లు ఉంటుంది.

బైబిల్లో ఈ పుస్తకం పాత్ర

ఆధ్యాత్మిక, వైవాహిక విశ్వాసఘాతకానికి సమాంతర రేఖ గీస్తూ, దేవునికి, ఆయన ప్రజలకు మధ్య ఉండే అనుబంధాన్ని, భార్యభర్తల మధ్య ఉన్న బంధంగా హోషేయ గ్రంథం పోల్చి చెబుతున్నది. ‘‘వైవాహిక బంధం పరిధిలో మాత్రమే లైంగికకార్యం (సెక్స్‌) జరగడం న్యాయం అనే నైతిక విలువల విషయంలో బైబిల్‌ చాలా స్పష్టంగా వ్యవహరిస్తుంది. కాబట్టి వివాహం, సెక్స్‌ అనేవి పూర్తిగా విడదీయలేని, ఇతరులెవరికీ తావులేని అనుబంధం. అదే దేవునికి ఆయన ప్రజలకు మధ్య ఉన్న బంధాన్ని చిత్రీకరిస్తుంది’’. అయినా దేవునికి తన నిబంధనా ప్రజలపై ఉన్న ప్రేమను ఏదీ ఆర్పజాలదు. వివాహ భాగస్వామిలాగా, దేవుడు మన జీవితాలతో గాఢంగా పెనవేసుకుని, మనం ఆయనకు వేరై మన ఇష్టమైన మార్గానికి తొలగిపోయినప్పుడు వేదన చెందుతాడు. తన స్వంతవారి నుండి దేవుడు నమ్మకత్వాన్ని, ప్రేమను ఆశిస్తున్నాడు. దేవునిపట్ల హృదయపూర్వక ప్రేమను చూపించడంలో ఆయన ప్రజలు పదేపదే విఫలమయ్యారు, కాని ఆయన పశ్చాత్తాప పడి తనవైపుకు తిరిగేవారిని క్షమించి, సమకూర్చడానికి సిద్ధంగా వున్నాడు. గోమెరును విడిపించడానికి వెల చెల్లించడంలో, తన సంఘ వధువుకు తన ప్రాణాన్ని వెలగా ఇచ్చి విడిపించిన క్రీస్తునందు పరిపూర్ణంగా ప్రకటించబడిన దేవుని ప్రేమను హోషేయ ఎత్తి చూపుతున్నాడు.

TSB Video

Daniel

Leave a Comment / Old testament / By Telugu Study Bible

దానియేలు అనే పేరుకు ‘‘దేవుని న్యాయాధిపతి’’ లేదా ‘‘దేవుడు న్యాయం తీరుస్తాడు’’ అని అర్థం. దానియేలు క్రీస్తు పూర్వం ఆరవ శతాబ్దంలో బబులోను చెరలో నివసించిన ప్రవక్త. యూదులు చెరలో ఉన్న కాలంలో అక్కడ జరిగిన ముఖ్య సంఘటనల గురించి దానియేలు ప్రవక్త వివరించడంతోబాటు, దేవుడతనికి చూపించిన దర్శనాల్ని కూడా తెలియజేస్తున్నాడు.
Read More

గ్రంథ రచనాకాలం నాటి పరిస్థితులు

గ్రంథకర్త: దానియేలు గ్రంథాన్ని రచించింది చారిత్రక వ్యక్తిjైున దానియేలు కాదనీ, క్రీస్తు పూర్వం రెండవ శతాబ్దానికి చెందిన ఎవరో ఒక యూదు రచయిత అనీ ఈ గ్రంథాన్ని విమర్శాత్మక కోణంనుండి దృష్టించే పరిశీలన సూచిస్తున్నది. ఈ గ్రంథంలో మాదిరిగా జరగబోయే సంఘటనలను ఖచ్చితంగా ముందుగానే తెలియజేయటం సాధ్యపడదని భావించే ప్రకృతి సంబంధమైన దృక్పథం మీద ఈ అభిప్రాయం ప్రధానంగా ఆధారపడి ఉంది. మరొక వైపు, పారంపర్య దృక్పథం దానియేలు స్వయంగా ఈ గ్రంథాన్ని బబులోను చెర ముగిసిన (క్రీ. పూ. ఆరవ శతాబ్దం) తర్వాత కొద్దికాలం లోపుననే రాసి ఉండవచ్చని ఉద్ఘాటిస్తుంది. రుజువులు ఈ అభిప్రాయాన్నే బలపరుస్తున్నాయి. దేవుడు తనకు కనపర్చిన దర్శనాల్ని రాస్తున్నానని దానియేలు గ్రంథంలోనే స్వయంగా తెలియజేశాడు (8:2; 9:2,20; 12:5). కొన్ని వాక్యభాగాల్లో దానియేలు తన పేరును తానే ప్రస్తావించుకోవడం, అతడే గ్రంథకర్త అనే అభిప్రాయాన్ని కొట్టివేయడం లేదు. ఏమైనా, గ్రంథకర్తలు తమను తాము ఈ రీతిగా సూచించుకోవడం సర్వసాధారణమే. ఉదాహరణకు మోషే కూడా పంచకాండములలో ఇలాగే చేశాడు.

అంతే కాక, దేవుడు సైతం తన నామాన్ని తానే ప్రస్తావించుకుంటూ మాట్లాడాడు (నిర్గమ 20:2,7). ప్రవక్తయైన యెహెజ్కేలు దానియేలు గురించి పలుసార్లు ప్రస్తావించాడు (యెహె 14:14,20; 28:3), ఇది గ్రంథకర్తగా ప్రవక్త ప్రాముఖ్యతకు తగిన గుర్తింపు. చివరిగా, యేసు క్రీస్తు కూడా ఈ గ్రంథాన్ని దానియేలు ప్రవక్తకే ఆపాదించాడు (మత్తయి 24:15; మార్కు 13:14).

గ్రంథ నేపథ్యం: దానియేలు గ్రంథానికి చారిత్రక నేపథ్యం బబులోను చెర. నెబుకద్నెజరు రాజు యూదాను తొలిసారి ముట్టడిరచి (క్రీ.పూ.605), యూదాలోని ప్రముఖులతోబాటు దానియేలును అతని స్నేహితుల్ని బబులోను చెరలోకి తీసుకొనిపోవడంతో గ్రంథం ప్రారంభమవుతుంది. నెబుకద్నెజరు క్రీ.పూ.597లో యూదా మీద మళ్లీ దాడిచేసి, పదివేల మందిని బబులోనుకు బందీలుగా తీసుకొని వెళ్లాడు. క్రీ.పూ.586లో అతను మరొకసారి యెరూషలేమును ముట్టడిరచాడు, ఈసారి అతను పట్టణాన్ని, పవిత్రదేవాలయాన్ని పడగొట్టి, యూదా ప్రజల్ని బబులోను చెరలోకి తీసుకొని వెళ్లాడు. తొలివిడతగా దానియేలుతో సహా యూదా ప్రజలు బందీలుగా బబులోనులో ప్రవేశించిన సంవత్సరం క్రీ.పూ.605లో అతని పరిచర్య ప్రారంభమై, బబులోను చెర కాలమంతా కొనసాగి (క్రీ.పూ.539లో చెర సమాప్తి), బబులోనును కూలద్రోసిన మాదీయ-పారసీక రాజైన కోరెషు రాజ్యపాలనలో మూడవ సంవత్సరంలో ముగిసింది (దాని 1:21; 10:1 చూడండి).

గ్రంథరచన ఎప్పుడు జరిగింది? విమర్శనాత్మక దృక్పథం ప్రకారం ఈ గ్రంథరచన క్రీ.పూ.165లో మక్కాబీయుల కాలంలో జరిగింది. ఇందుకు ప్రధానకారణం ప్రవచనాలు ఖండితంగా అదే కాలానికి సంబంధించి ఉండడం. అయితే, ఈ గ్రంథరచన క్రీ.పూ. ఆరవ శతాబ్దం చివర్లో బబులోను చెర ముగిసిన వెంటనే ఈ గ్రంథరచన జరిగి ఉండవచ్చని పారంపర్య దృక్పథం నిశ్చితంగా చెబుతున్నది. ఈ గ్రంథంలో దానియేలు జీవితంలోని వాస్తవ సంఘటనలు, నిబంధనల మధ్య కాలంలో జరగబోయే సంఘటనల గురించి మానవజ్ఞానానికి అతీతంగా దేవుడు తెలియజేసిన ప్రవచనాత్మక దర్శనాలు, ఇంకా రాబోయే కాలంలో నెరవేరవలసిన ప్రవచనాలు వున్నాయి. వ్రాతప్రతి ఆధారాలు క్రీ.పూ. ఆరవ శతాబ్దంలోనే ఈ గ్రంథరచన జరిగిందనే అభిప్రాయాన్ని బలపరుస్తున్నాయి.

దానియేలు గ్రంథంలోని కొన్ని భాగాలను మృతసముద్రపు ప్రతుల్లో కనుగొనడం జరిగింది. రెండవ శతాబ్దానికి పూర్వమే వ్రాయబడిన ఇతర రచనల సంగ్రహమే ఈ ప్రతులు, వీటిలో కొన్నిటిని బైబిల్లో చేర్చడం జరిగింది. దానియేలు గ్రంథంలో అరామిక్‌ (సిరియా భాష)లో ఉన్న కొన్ని వాక్యభాగాలు వీటి రచనాకాలం క్రీ.పూ. ఆరవ శతాబ్దం నుండి అయిదవ శతాబ్దం మధ్య కాలం అయ్యుండవచ్చని భాషాధ్యయనపరంగా రుజువు చేస్తున్నాయి, ఎందుకంటే ఇవి ఎజ్రా గ్రంథంలోని అరామిక్‌ భాషతోను, ఎలిఫాంటైన్‌ పెపైరీ అనే ప్రాచీన వ్రాతప్రతి తోను, ఆ కాలంనాటి లౌకిక రచనలతోను సామ్యం కలిగి ఉన్నాయి. చారిత్రక రుజువులు సైతం ఈ రచనాకాలాన్నే సమర్థిస్తున్నాయి. ఉదాహరణకు, బెల్షస్సరు మరొక రాజుతోబాటు (నబొనిడస్‌) సహపరిపాలకుడుగా ఉన్నాడనే ప్రామాణికమైన వర్ణన దానియేలు గ్రంథంలో ఉంది. ఈ వాస్తవం గురించి ఆధునిక కాలం వరకు యే ఇతర చోట్ల తెలియలేదు. సారాంశమేమిటంటే, ఈ గ్రంథ రచనాకాలం తదుపరి కాలం నాటిదనే అభిప్రాయానికి కారణం దైవావేశప్రేరితమైన ప్రవచనాలను ప్రతిఘటించాలనే పూర్వభావన మాత్రమే గానీ వాస్తవిక రుజువు కాదు.

గ్రంథ సందేశం, ఉద్దేశం

దానియేలు గ్రంథంలోని అంశం: అన్యజనుల కాలంలో దేవుని ప్రజల నిరీక్షణ. ‘‘అన్యజనముల కాలములు’’ అనే పదబంధాన్ని యేసు ఉపయోగించాడు (లూకా 21:24). ఇది బబులోను చెరకాలం మొదలు యేసు మళ్లీ వచ్చేవరకు మధ్య ఉన్న కాలం. ఈ కాలంలో దేవుని ప్రజలు దైవభక్తిలేని ప్రపంచాధిపత్యం క్రింద జీవిస్తారు.

దానియేలు గ్రంథం అన్ని కాలాల్లోను ‘‘మహోన్నతుడగు దేవుడు మానవుల రాజ్యములలో ఏలు’’ చుండు వాడనే నిరీక్షణను ప్రోత్సహిస్తుంది (5:21). అన్యజనుల కాలంలో ఇశ్రాయేలు సర్వోన్నతుడైన దేవునిపట్ల విశ్వసనీయత కలిగి ఉండాలని హెచ్చరించడమే దానియేలు గ్రంథ ఉద్దేశం. దైవభక్తితో కూడిన విశ్వాసం, దేవుని అంతిమ విజయాల గురించిన ప్రవచనాలకు సంబంధించిన ఉదాహరణల్ని వివరంగా చెప్పడం ద్వారా దానియేలు ఈ ఉద్దేశాన్ని పరిపూర్తి చేశాడు.

బైబిల్‌ గ్రంథంలో దీని పాత్ర

దానియేలు గ్రంథం భవిష్యసంఘటనల్ని ముందుగానే తెలియజేసే ప్రవచనాల్ని ఎదురుప్రశ్నకు తావు లేకుండా ధృవీకరిస్తుంది. అంత్యకాలాలకు సంబంధించిన ప్రవచనాల్ని, మరి ముఖ్యంగా కొత్త నిబంధనలోని ప్రకటన గ్రంథాన్ని అర్థం చేసుకొనడానికి ఇది పునాదిగా ఉంది. అయితే, అన్నిటికంటె ముఖ్యమైన విషయం, భూమ్మీద దుష్టరాజ్యాల పరిపాలన కొనసాగుతున్న చెడురోజుల్లో సైతం భూమ్మీద ఉన్న సర్వ రాజ్యాలపైన యెహోవా ఆధిపత్యం ఉంటుందని దానియేలు గ్రంథం నొక్కి వక్కాణిస్తుంది. గ్రంథంలోని రెండు ముఖ్యమైన పదాలు ‘‘రాజు’’ (183 సార్లు), ‘‘రాజ్యము’’ (55 సార్లు) ఉపయోగించబడ్డాయి. అన్నిటిని మించి, దానియేలు గ్రంథం ఇశ్రాయేలు దేవుడు సార్వభౌముడైన విశ్వాధిపతి అనీ, ‘‘ఆయన ఆధిపత్యము చిరకాలము వరకు ఆయన రాజ్యము తరతరములకు నున్నవి’’ అని బోధిస్తుంది (4:34).

గ్రంథ నిర్మాణం

ప్రస్తుత కాలానికి, భవిష్యకాలానికి ప్రబోధాత్మకంగా ఉండడం కోసం చారిత్రక సంఘటనల్ని ఉద్ఘాటించడం ఉద్దేశంగా గల దానియేలు గ్రంథం వాస్తవ సంఘటనల కథన రచనాశైలిలో వ్రాయబడిరది. ఈ కథనంలో చరిత్ర, ప్రవచనం, భవిష్యత్తును గూర్చిన దర్శనాలు వున్నాయి. దేవుడు దర్శనాల ద్వారా, సంకేతాల ద్వారా అంత్యకాలంలోని అంతిమ విజయానికి సంబంధించిన ప్రత్యక్షతల్ని తెలియజేసేదే భవిష్యదర్శన సాహిత్యం. దానియేలు గ్రంథంలో భవిష్యత్తును గూర్చిన అంశాలున్నప్పటికీ, అది భవిష్య దర్శన గ్రంథం కాదు గానీ, భవిష్యత్తును గూర్చిన దర్శనాలు కలిగియున్న కథనం మాత్రమేనని చెప్పవచ్చు.

దానియేలు గ్రంథంలో చరిత్ర (1-6 అధ్యా.), ప్రవచనం (7-12 అధ్యా.) ఉండడం బట్టి కొందరు ఈ గ్రంథాన్ని రెండు భాగాలుగా విభజిస్తున్నారు. ఏదేమైనా, గ్రంథ నిర్మాణాన్ని అందులో ఉపయోగించిన రెండు భాషల్నిబట్టి చూడడం మేలైన విధానం: 1:1-2:3 (హెబ్రీ); 2:4-7:28 (అరామిక్‌ భాష); 8:1-12:13 (హెబ్రీ). హెబ్రీ భాషలో ఉన్న భాగాలు ముఖ్యంగా ఇశ్రాయేలీయులకు సంబంధించినది. ఇశ్రాయేలు జాతీయభాష హెబ్రీ కాబట్టి ఇది యుక్తమైనదే. అప్పటి కాలంలో సిరియా భాష (అరామిక్‌) భిన్నరాజ్యాల మధ్య వ్యావహారిక భాషగా ఉండడం వలన దానియేలు గ్రంథంలో అన్యరాజ్యాలన్నిటిపై దేవుని సర్వాధిపత్యాన్ని తెలియజేసే కథనం సిరియా భాషలో (అరామిక్‌) ఉండడం యుక్తమైనదిగా కనబడుతుంది.

Old testament

Zephaniah

TSB Video

Habakkuk

TSB Video

Nahum

TSB Video

Micah

TSB Video

Jonah

TSB Video

Obadiah

TSB Video

Amos

TSB Video

Joel

TSB Video

Hosea

TSB Video

Daniel

TSB Video

Quick Links

Follow Us